Chapter 10

0 0 0
                                    

Gusto ko sanang puntahan si Azura para pagaanin ang loob niya, pero itong si Leo naman napaka clingy.

"Sandali lang naman ako"

Sinabihan ko naman siya na babalik din ako agad pero hindi siya nakikinig, niyakap niya ako sinisigurado na hindi ako makakatakas.

"No, you stay here... with me"

"Kailangan ako ni Azura, Leo"

He pouted, na akala mo ay batang ayaw kang pakawalan.

"Stop acting like a child, why don't you let Kesia do whatever she wants?"

That voice...

I looked shocked to see it was Kai, meanwhile Leo... He was furious.

"What the fck are you doing here?! Pagkatapos mong mawala kagabi, babalik ka ngayon? Who do you think you are, a gold?"

I tried stopping Leo, but he was too strong to handle.

Before I knew it, they were fighting.

"Inagaw mo na ang lahat sa 'kin, pati ba naman si Kesia ilalayo mo pa?!"

"Wala akong inaagaw sa 'yo Kai! Hindi ko kasalanan na isa kang mahinang nilalang, you can't fight for your self, and stop blaming me sa mga kagaguhan mo!"

I was shocked as Kai threw a big punch on Leo's face.

"Tama na!"

I was shocked as I heard Azura's scream.

When I look at her, she was about to explode.

"Tama na kuya Kai!"

Her words made my heart dropped.

I couldn't even move my feet because of what I've heard, totoo ba 'to?

"Hoy ikaw babae ka, pagsabihan mo yang kuya mo ha! Nang gagago eh"

I don't know but his words pisses me off, bakit kaibigan ko ang ginaganito niya, sa harapan ko pa.

"Tumigil ka na Leo! How many times do I have to tell you to stop? You don't know how to limit your bad behavior, you don't know when you should stop."

Hindi siya nakasagot, bigla siyang yumuko at akmang luluhod sa harap ko para humingi ng tawad, but that didn't stop me from showing what I felt.

"Hindi ka na bata Leo, matuto ka naman sanang tumigil kung kailangan."

I hate this feeling, nanginginig ako dahil sa sobrang galit at nararamdaman ko na mabilis dumaloy ang mga luha ko, sinubukan kong pigilan, pero lumabas na.

"You know what, I hate you! I hate you for making me feel this way, noong una akala mo kung sino ka na willing gawin ang lahat para sa 'kin."

He was stunned, he tried to beg me, but I just couldn't...

"How can you even promise na kaya mong gawin ang lahat for me? Ngayon pa nga lang hirap na hirap na akong i-handle ka, mas mahirap ka pang kontrolin kaysa sa batang nagwawala."

He tried to hug me, but I pushed him away.

"Huwag na huwag kang mag tatangkang hawakan o yakapin ako, mas masahol pa ang ugali mo kaysa sa hayop! I can't believe my self that I fell to a guy who can't even respect my friend"

My words broke his hearts into pieces, I knew it.

Azura and Kai tried to calm me, pero masyado na akong nababanas sa actions ni Leo, hindi ko alam kung hanggang kailan ako magtitiis.

Wala pa kami sa courting stage kineme na yan, pero nahihirapan na ako.

"If you want to continue this or so whatever, matuto kang magbago. Hindi ko naman sinasabi 'to para saktan ang nararamdaman mo, tinutulungan lang kitang mag grow."

I wanted to hug him so bad, pero mas nangingibabaw ngayon ang galit na nararamdaman ko.

I fought the urge to leave him behind dahil alam ko na nasaktan ko siya ng labis, pero mas nanalo ang thoughts ko.

Iniwan ko siya, without thinking what he feel.

Sinubukan akong habulin ni Azura at Kai para sana kausapin si Leo, pero hindi ko kayang gawin 'to ngayon.

Pinipilit nila ako, noong una ay tumatanggi pa ako, hanggang sa...

"Sige na Kesia, kawawa naman si Leo at sigurado ako na hindi niya sinasadyang gawin 'yon. Okay lang naman sa 'kin, bakit sa 'yo–"

"Pwede bang huwag mo akong pakeelaman! Kung okay lang sa 'yo ang ginawa niyang kabastusan, pwes sa 'kin hindi 'yon okay!"

Maski ako ay nagulat dahil sa sinabi ko, tama na ang nasaktan ko si Leo, 'wag naman sana pati si Azura ay masasaktan ko.

Pero ano ba ang magagawa ko? Bigla na lang lumabas 'yon sa bunganga ko, hindi ko naman sinasadya na sigawan siya, sa harap pa ng kuya niya o kung kaano ano niya man si Kai.

I regretted my words afterwards, believe me or not wala naman talaga sa plano ko ang sigawan siya, nakakainis lang sa part na naf-feel ko pinu-push niya akong makipag usap kay Leo kahit alam na niyang kakatapos lang ng mga pangyayari.

"I'm sorry"

"No, I should be the one who's apologizing, I'm sorry"

Azura immediately hugged me, hindi niya ako matitiis, simpleng sorry ko lang ay lalambot na agad ang puso niya kahit ang laki ng pagkakamali ko sakaniya.

"Are you cool now? Para makausap mo na si Leo, I'm sure hinihintay ka niya"

Tumango lang ako at kasama ko si Azura habang papunta sa kung saan ko iniwan si Leo, he's still there.

Hindi pa ako gaanong nakakalapit sakaniya pero rinig na rinig ko na kung ano ang sinasabi niya.

He's blaming himself, ayaw ko naman na umabot sa point na ganito, ako talaga yung may mali pero bakit inaako niya lahat?

"Hoy, 'wag ka na ngang umiyak, tignan mo para kang bata na ewan"

He suddenly grabbed my waist and cried, I just caressed his head.

Nang kumalma na siya ay inaya ko na siyang ayusin ang mga gamit namin para makauwi na kami, may pasok na naman bukas at sigurado akong marami na naman kaming kailangang gawin.

Mr. Perfectly FineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon