ඔව්න් දෙදෙනාගේම අවදානය බිදී ගියේ දොරට තට්ටු කරන හඩිනි.
නෙහාරව ඔසවා පසෙකට කල ප්‍රතාප් දොර විවර කලේය.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"නෙහාර ලෑස්තවියන් අපේ ගෙදර යන්න.." කඩාගෙන බිඳගෙන ඇතුලට පැමිණි විරාජ කීවේ නෙහාරව තමා වෙත ඇද ගනිමිනි.
"එයාට කොහෙවත් යන්න අවසර දීලා නෑ මම..."
"තමුසෙගේ අවසර ඕනිද මිනිහෝ..ඌ මගේ යාළුවා...තමුසේ උගේ තාත්තාද අවසර දෙන්න.."
"ඉතින්..මට ඒක අදාළද..?ඌ මගේ..මමයි ඌව මෙහෙට ගෙනාවේ..මමයි උගේ භාරකාරයා වගේම අයිතිකාරයා.."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"කොහෙද ලියලා තියෙන්නේ..අනික එහෙමයි කියලා තමුසෙට ඌට ගහන්න අයිතියක් දීලා නෑනේ..අද කාලේ අම්මා තාත්තාටවත් බෑ ළමයාට අත උස්සන්න..."
"ශෙහාන්...මං මේ උඹට කියන්නේ...උඹේ මෙන්න මේ මෝඩයාවත් එක්ක මෙහෙන් පලයං..මට යකා වැහෙන්න කලින්..." ප්‍රතාප් කීවේ ශෙහාන් දෙස අවධාරණයෙන් බලමිනි.
"ශෙහාන් තමුසේ පැත්තකට වෙනවා..අහ්..බේබි හාමු තමුසේ හිතුවද තමුසෙගෙ යකාට මේ බූරුවා බය උනාට මං බය වෙයි කියලා..අහ්..මොන හයියකින්ද යකෝ අරහෙම ඌට ගැහුවේ...ආහ්...තෝ..."
විරාජ ප්‍රතාප්ගේ කොලරයෙන් අල්ලද්දි ප්‍රතාප් ඔහුව බිත්තිය දෙසට තල්ලු කල අතර වැටෙන්න ගිය විරාජව ශෙහාන් අල්ලා ගත්තේය.නැවතත් වරක් දෙදෙනාම එකිනෙකා වෙත කඩා පනින්නට උත්සහා කරද්දි නෙහාර හා ශෙහාන් ඔවුන්ව අල්ලා ගත්තේ අමාරුවෙනි.
