Married To A Ruthlessman (Complete But Under Edited)

Chapter 18

Andrea pov

Huminga muna ako ng malalim bago tumingin sakanya at mas lalo akong kinabahan ng makitang wala man lang siyang ka reac- reaction sa sinabi ko.

"Rea-"

Naramadaman ko naman na lumuwag ang paglakahawak niya sa pulsohan ko kaya agad ko itong tinanggal.

"Alam ko na mali yun, pero pinigilan ko naman"

Hindi parin siya nagsalita at tinititigan lang ako ng seryoso.

Ito na nga yung sinasabi ko, siguro nandidiri sa siya saakin.

Nagbuntong hininga muna ako bago dahan dahan na tumalikod para umalis nalang.

Nagiinit nadin ang sulok ng mga mata ko. Pinipigilan kung umiyak.

Wala akong choose kundi umalis nalang alam ko naman na nandidiri na siya saakin kasi wala yun sa usapan namin.

Labag yun sa contrata namin kaya ako nalang siguro ang mag a-adjust saamin mas mabuti pa yun.

Pagtalikod ko ay agad tumulo ang luha na kanina ko pa pinipigilan.

"Andrea-"

Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya naglakad na lang ako palabas ng hindi siya nililingon.

Ang bobo ko kasi eh, ang bilis kung mahulog sa taong alam ko naman na hindi talaga ako sasaluhin.

Pagkalabas at pagkalabas sa building niya ay agad akong pumara ng taxi.

Bwesit na luha to, hindi na uubos kailan bato mauubos tangina naman kasi.

Tumonog ang phone ko kaya tinignan ko iyun at may isang text messeage akong natanggap galing kay ashton.

Wala sa sariling pinindot ko iyun paratignan.

Ashton: lets end the contract.

....

Nandito ako ngayon sa labas ng bahay ng bestfriend ko.

Wala akong ibang mapuntahan kung di siya lang.

Pinindot kuna ang doorbell at mga ilang minuto pa ay lumabas na siya.

"Rea, anong ngyari sayo? Bakit ka umiiyak?"

Ang agad nasabi niya ng makita ako.

Wala sa sariling niyakap ko siya at doon kunabinuhos ang mga bigat at sakit na nararamdaman ko.

Amg tanging alam ko lang ngayun ay kailang ko ang bestfriend ko.

"Rea, stop crying na please, tell me what happen?" Sabi niya at hinagod ang likod ko.

Wala akong sinagot tanging iyak lang ang sinagot ko.

Hindi pa ako ready na sabihin sakanya dahil sa bigat pangnararamdaman ko.

At dahil sa kakaiiyak ko nakaramdam ako ng hilo medjo nandidilim nadin ang paningin ko.

"Rea?!. Manang tulongan n-"

Yun lang ang narinig ko bago nandilim lahat ng paningin ko.

...

Nagising ako dahil nakaramdam ako ng pagbaliktad ng sikmura ko.

Kaya dali dali akong tumayo para pumunta sa banyo.

"Rea?!. Ano ba ang ngyayari sayo?"

Narinig ko na sabi ni trisha at lumapit saakin na maypagaalala na mukha.

Umiling lang ako upang sagot.

"Pinapabayaan muna ba ang kalusogan mo andrea?" Pagsisirmon niya saakin.