Married To A Ruthlessman (Complete But Under Edited)

Chapter 31

Andrea pov

Nandito ako ngayon sa bahay at balak ko sana ng lumabas papunta sa 7/11 para bumili ng snacks.

Pero nagdadalawang isip ngalang ako kasi gabi na pero nagugutom talaga ako eh.

Ganyan kasi ako pag may period ako kaya ang takaw takaw ko.

Since malapit lang naman ang 7/11 ay lalakarin ko nalang.

Alas 9 na kasi ng gabi tapos hindi ako makatulog kung hindi ako mabubusog.

Idag dag mo pa yung kumikirot na sakit sa puson ko.

Bumaba na ako galing sa kwarto ko.

Tulog na kasi yung anak ko sa kwarto niya.

Pagbaba ko ay nakita ko si nanay sa kusina na umiinom ng tubig.

"Maam saan po kayo pupunta sa ganitong oras" Takang tanong niya sa sa akin.

"Ahh bibili lang ako ng pagkain at snacks nanay" sagot ko naman sa kanya.

"Mag ingat po kayo maam ha gabie na po kasi baka dilikado diyaan sa labas" nagalalang sabi ni nanay.

"Opo nay babalik din naman ako kaagad" sagot ko nalang sa kanya kasi nagugutom talaga ako.

Bukas pa kasi kami mag-go-grocery ni nanay kasi ubos na yung stack namin na mga snacks.

Hindi na ako nagdalawang isip na lumabas na sa bahay para makabili na ako.

Hindi din naman ako nalalamigan sa paglalakad ko kasi naka hoddie ako at pajama kaya hindi masyado malamig.

Sa kaligitnaan ng paglalakad ko ay nakakita ako ng itim na BMW na kotse.

Mukha kasing bago lang ito dito kasi hindi ko masyado nakikita ito ngayon lang.

Hindi ko na lang ito pinansin at nakinig na lang ng musik sa phone ko kasi naka earphone ako.

Hindi din nagtagal ay nakarating din ako sa 7/11 kaya mabilis ako naghanap ng snacks.

Kumuha lang ako ng 5 chocolate ice cream , chocolate, at iba pa na snacks.

Dinamihan kuna since mandito namana ako kasi mahirap na magpabalik balik at para nadin incase gusto kumain ng anak ko bukas ng snacks.

"1,336 po lahat ms" magalang na sabi ng cashier ng nagpacounter na ako sa mga kinuha ko na pagkain.

Kumuha ako ng dalawang libo sa pitaka ko at ibinigay ko sa cashier.

"Here keep the change" nakangiting sabi ko sakanya bago kumabas narinig ko panga siya na nagpasalamat.

Sakaligit naan ng aking paglalakad at pagkain ng ice cream ay nararamdaman ko na maynakasunod sa akin.

Ramdam ko din ito kanina eh na may nakamasid saakin sapaglabas ko lang ng bahay.

Pero binaliwala ko lang iyon kasi baka na pra-praning ako o masyado lang ako nagiisip.

Pero ito kasi iba na eh kasi parang maysumusonod talaga sa akin.

Dinalian ko ang paglalakad ko at nagimpisa na akong labahan kasi hindi ko panaman dala yung pocket knife ko.

Palagi ko yung dinadala incase of self defense ko lang.

Pinagsisihan ko talaga na hindi ko yun dinala.

Mas lalo kung binilisan ang paglakad ko ng naramdaman ko na binilisan din ng nakasunod saakin ang paglalakad.

Tama nga si nanay dilikado dito paggabie sana nakinig nalang ako.

Nanunubig na ang mata ko dahil sa kaba na baka ano ang gagawin ng sumosunod saakin.

Tumakbo na ako dahil mukhang maabotan na ako ng sumosunod saakin.

Ramdam ko din naparang nawawala na ako kasi hindi ito yung dinaanan ko kanina papunta sa bahay.

Sakalignaan ng paglakad takbo ko ay may biglang humila saakin at tinakpan ang bibig ko gamit ang mga palad nito dahila pala mapatigilan ako.

Dahilan din kung bakit mas lalo akong naiiyak pinikit ko lang ang mga mata ko hanang humihikbi.

At hindi ko tinignan kung sino ang gagong na humila sa akin at tumatakip sa bibig ko.

"Shhh don't cry im here, Your safe now" Malalim na boses nasabi nito at pinapatahan ako.

Medjo familiar saakin ang boses na yun kaya agad kung dinilat ang mga mata ko at ganun nalang ang pagkagulat ko.

Nang malaman ko kung sino iyon. Si ashton.

Mas lalo akong naiyak at medjo lumakas nadin ang hikbi ko.

Dahan dahan niyang tinanggal ang kamay niya na nakatakip sa bibig ko at tinignan ako ng mariin.

Wala sa sariling ni yakap ko siya at doon sa dibdib niya umiyak.

Ramdam ko naman ang paghagod niya sa buhok ko naparang pinapatahan ako.

"why are you still awake and out at this hour at night?" seryoso sabi niya saakin.

Hindi naman ako nakasagot sa sinabi niya at nanatili lang akong himihikbi sa dibdib niya.

"Lets go it's getting late you need to go home" malamig pasa yelo na sabi niya at sinakay ako sa kotse niya na kulay itim na BMW.

Hindi na ko nagdalawang isip at sumakay nalang ako kaysa sa may mangyaring masama saakin doon.

Sinimulan na niyang paandarin ang sasakyan niya at ako naman ay nanatili lang tahimik na humihikbi.

Madami akong iniisip sa ngayon. At natatakot ako kung sino ang sumusunod saakin kanina.

"T-thank you" hikbi na sabi ko sakanya.

Kahit galit at naiinis ako sa lalaking ito ay utang naloob ko padin ang pagligtas niya sa akin.

"Hmm" tanging sabi niya lang.

Pinunasan ko na ang mga luha ko at medjo nakaramdam nadin ako ng antok dahil sa kakaiyak ko.

Hindi ko na namalayan na unti unti na akong pumikit at nakatulog.

.....

Thank you for reading and for support in my story arigathanks.

And thank you also for waiting for the update of my story even though it took me a while to update because I was busy and then I was still thinking about what will happen in the next chapter.

ARIGATHANKS🥰