18.bölüm

766 24 2
                                    

Hastane bölümünü fazla uzatmayacağım çünkü daha fazlası olacağı için oraya saklamak istiyorum ve durumu iyi olacak.

Yazgı Aden Sayer Korhan

Gözlerimi açmaya çalıştım ama açılmıyordu ve aklıma gelenler ile gözümü açmam bir oldu. Karşımda Devran abimi gördüm ve ona sarıldım.

" Cennet'im iyimisin. "

" Seni gördüm daha iyi oldum. "

Abimden ayrıldım ve sırayla Kuzey abim Uraz abim Caner abim Asrın abim Ateş abim Ediz abim Pamir Aren Doruk'a sarıldım. Herkese iyi olduğuma inandırdım ve doktor gelip muayene etti. Abime bir şeyler söyledi ve abim başını salladı.

En sonunda hastaneden çıktık ve evime gidiyoruz. İstanbul'u çok özledim ve evimi daha çok özledim.



Korhan ailesi perişan olmuşlardı ama umursamadım ve onlarla konuşmak istemedim.



O hastane olayından sonra evimize gelmiştik ve iyileştiğim zaman ise eski düzenimize geri dönmüştük.




Şuan ise Pamir Aren Doruk ile evdeydik ve ne yapabileceğimizi konuşuyorduk. En sonunda oyun oynamaya karar verdik ve oyun odasına gittik. Akşama kadar odadan çıkmadık ve birbirimizle uğraşarak oyun oynadık. Akşam olunca abimler geldi ve yemeklerimizi yedikten sonra film izledik daha sonra Devran abimle uyudum.







Sabah kahvaltımızı yaptık ve işli olanlar işe gitti. Evde olanlar ise dışarıya çıkmaya karar verdik ve hazırlandık. Pamir'in arabasına bindik ve Aren'in isteği üzerine buz pistine geldik. Patenlerimizi giydik ve kaymaya başladık. Uzun zaman sonra paten kayıyorduk. Öğlene kadar kaydık ve yorulduğumuz için bıraktık. Doruk'un isteği üzerine grafik yapmak için duvar bulduk ve boyamaya başladık. Uzun uğraşlar sonuçu ortaya güzel bir sanat çıktı ve bizimde üstümüz duvardan farkımız olmadı ama çok güzel eğlendik. Benim istediğim üzerine hep beraber bowling oynamaya gittik ve takımlar halinde yarışmaya başladık. Kazanan ben ve ikizim olduk. Pamir Doruk'a kızıyordu ve onu dövmeye çalışıyordu. Onların haline güldük ve ödül olarak ise dondurma istedik. Sırada Pamir vardı ve Pamir ise çarpışan arabalara binmek istediğini söyledi. Hepimiz onayladık ve eğlenmeye başladık.

En sonunda yemek yemeye karar verdik ve yemeklerimizi yedikten sonra başka ne yapabileceğimizi düşünmeye başladık. Bir yere oturduk ve içecek içerek karar vermeye başladık. Şuan ise köpekten kaçıyorduk ve hesabı ödedikten sonra önümüze çıkan köpeklerle ile kaçmaya başladık ama köpekler peşimizi bırakmıyordu. Ara sokaklardan geçiyorduk ve kurtulmaya çalışıyorduk. Ne güzel her şey normal giderken nerede çıktı bu köpek ve peşimizi bırakmıyorlar.

Nefes nefese kalmıştık ve soluklandık. En sonunda atlatmıştık ve nerede olduğumuzu bilmiyorduk. Kafamı kaldırdığım zaman bir koruma ile göz göze geldik ve o bize tuhaf tuhaf bakıyordu.

" Sizin burada ne işiniz var. "

Anlamayarak ona baktım ve Aren benim yerime cevap verdi.

" Burası neresi. "

Etrafımıza bakındık ve barda olduğumuzu gördük. Biz buraya nasıl gelmiştik ve hangi ara baranın içindeydik.

" Biz de tam çıkıyorduk ve köpekler yüzünden nereye gittiğimizi bilmedik. "

Hepimiz tam çıkmak için bir adım atmıştık ki önümüze bir kadın çıkması bir oldu. Kadın baya süslü birisi ve yüzü boyadan görünmüyordu.

Yazgı Aden ( Gerçek Aile ) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin