Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
wires: 31
Jeno her zaman beni şaşırtıyordu. Yaptıkları, söyledikleri ve alakasız bir biçimde tavırları bile beni çok şaşırtıyordu. Onu böyle bir işin içine asla sokamazdım, kendime yapamazdım bunu.
Yüzündeki ellerimin aşağı düşüşü çok hızlı gerçekleşti, Jeno bana bakarken gözlerimi ondan kaçırma gereği duydum. Bunu benim yerime yapmak istiyordu, bu çok açıktı ancak ben kimseyi böyle bir zorunluluğa sokmak istemiyordum. Jeno gerçekten karmaşık biriydi onunla ilgili soru işaretleri kafamın içinde dolanıyordu sürekli.
''Olmaz.''
''Maya, dinle.''
''Olmaz dedim Jeno. Seni ne değiştirdi de bana bunu söyleyebiliyorsun?''
Kaşlarım çatıldı, Jeno'nun da ifadesi daha sert bir hale bürünürken yutkunma ihtiyacı hissettim. ''Hayır Jeno, sen bu değilsin. Bana bunu yapma. Sen değil miydin bana acı çektirmek isteyen? Fikrini ne değiştirdi?''
Bana mesajları atan kişinin Jeno olduğunu biliyordum, mesajları almaya başlamamla Jeno'nun hayatıma girişi eş zamanlı olarak gerçekleşmişti ve biraz kafa yorunca her şey açığa çıkmıştı. Ondan bir adım uzaklaştım ama o bana iki adım geldi, aramızdaki mesafeyi sıfırladı.
''Sana yardım etmek istiyorum Chae.''
''Nesin sen, süper kahraman falan mı? Böyle şeylere inanıyor musun gerçekten?'' Güldüm ve önüme gelen saçları kulağımın arkasına sıkıştırdım. ''Yaşamını kendin seçersin Jeno. İster kabul et ister etme ama yaşamın kendi seçimindir ve kimse senin yaşamını şekillendiremez. Sen benim hayatımı değiştiremezsin, ben istemediğim sürece.''
''O zaman iste.''
''Çok boktan konuşuyorsun.'' dedim onu ittirerek. ''Bu konu hakkında bir daha konuşmak istemiyorum, eğer böyle bir şeyi teklif edeceğini düşünseydim seni o eve götürmez ve saçma suçlamalarınla yaşamaya devam ederdim.''
Jeno'nun uzattığı kolunu itip balkon kapısına doğru ilerledim ancak uzanıp kolumu tuttuğunda onu itecek zamanım yoktu. ''Hep kaçıyorsun. Jiseul'den de kaçtın, benden de kaçıyorsun. Hayatından da kaçıyorsun.''
''Bu konuşmayı devam ettirmeyeceğim.'' Kolunu itip balkondan çıktığımda ellerim titriyordu, bunu aşmam lazımdı. İyi ya da kötü ne olacaksa bunu kendim üstlenmeliydim, Jeno'yu ve korkularımı aşmam, onlardan kaçmamam lazımdı.
Benim için zor olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
