Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
wires: 15
Okula gelmek her zamankinden daha zor olmuştu.
Jiseul Jeno'nun yanındaydı hâlâ, bana değil de ona inanması sinirimi bozuyordu. Hayır, sinirimi bozmuyordu. Kalbimi kırıyordu.
Ben onun bitmek bilmeyen problemi için çözüm yolu arıyordum, kendimi feda ediyordum ve o bunu bilmiyordu. Manyağın biri bana mesaj atıyordu ve Jeno beni suçlu tutuyordu. Çevremdeki herkes tarafından belirli kalıplara koyulmuştum.
Kafeteryanın önünden geçerken soluma bakmadım, Jiseul'ün orada olduğunu biliyordum. Aptal sevgilisi Lee Jeno da yanında olmalıydı. Onun yüzüne bile bakmak istemiyordum, telefonumun ekranı hâlâ kırıktı ve yüzsüzce karşımda durabiliyordu. Derince bir nefes alarak merdivenleri çıkmaya başladım.
''John seni aramış ama ulaşamamış. İstediğin ilacı yapmayı başarmış. A grubu için.''
Yutkundum. Sonunda o ilacı yapabilmişti ancak benim o ilacı vereceğim bir arkadaşım yoktu artık. Güldüm ve başımı salladım. ''Ben onu geri ararım. Bir de,'' dedim kafeteryaya bakarken. Jiseul ve Jeno el ele çıkmıştı. ''Eve gelmek isteyen biri var ve amacını bilmiyorum. Getirmeli miyim?''
Jaemin'in de kaşları çatıldı. ''Amacı neymiş?''
''Bilmiyorum ama bizim hakkımızda bir şeyler biliyor. Beni suçluyor ama ne için suçladığını bilmiyorum.''
''Tamam, akşam yedide sadece John ve ben kalacağız. Getirebilirsin ama dikkat et.'' Jaemin hızla yanımdan ayrılırken Jeno'ya baktım, o da bana bakıyordu. Jiseul telefonda biriyle konuşuyordu ve beni görmemişti.
Merdivenleri çıkmaya başlarken okul grubuna girdim ve Jeno'nun numarasını aramaya başladım. Profil fotoğrafında sadece kendisi vardı, balkonda çekilmiş bir fotoğraftı. İsmini kaydettim ve mesaj attım.
chae maya: akşam yedide evimin önüne gel. seni oraya götüreceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
