33. Bölüm

13.4K 948 67
                                        

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM.

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

Medya: Göksel- Denize Bıraksam

Bugün
Yudum yudum içtim seni
Hatıralardan bir kadeh
Dilimde hiç eskimeyen, bir şarkı gibi
Söyledim söyledim seni
Dönüyorum pilaklar gibi, sarhoş

Denize bıraksam kendimi
Kumlara uzatsam gölgeni
Havada umut ruhum firar
Güneşte kurutsam kalbimi

Denize bıraksam kendimi
Kumlara uzatsam gölgeni
Havada umut ruhum firar
Güneşte kurutsam kalbimi














Denize bıraksam kendimi Kumlara uzatsam gölgeni Havada umut ruhum firar Güneşte kurutsam kalbimi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Dudaklarımı stresten  ısırırken gözüm kulağım karşımızdaki doktordaydı. Zaman çok çabuk akıp gidiyordu. Yusuf ile çocuk sahip olmayı düşündüğümüzden bu yana koskoca dört  ay geçmişti. Benim için zorlayıcı bir ümitsizlikle geçen dört ay...

Bu dört aylık geçen sürede acaba bu sefer oldu mu dediğim ve ardından   yaptığım  testler her seferinde  negatif çıkıyordu. Umutsuzluğa düşmek istemiyordum ama işte düşmeye başlamıştım.  Elimde değildi.  Çok çok uzun bir süre değildi biliyordum. Ama ya çocuğumuz olmazsa düşüncesi içimi yiyip bitiriyordu.

Elimi tutan Yusuf'la göz göze geldim. O önermişti bir doktora gitmeyi.  Aslında o bizde herhangi bir sorun olmadığını düşünüyordu. Ama benim daha fazla strese girmemem için uzman birinden görüş almanın daha uygun olacağını dile getirmişti. Rahatlamam için bana ufak bir tebessüm armağan etti. Sıkıca tuttuğu elimin üzerine bir öpücük bırakıp dikkatini yeniden doktora verdi.

"Bir sorun var mı Eslem Hanım?"

Doktorumuz Eslem Hanım elindeki raporlara son bir göz atıp bize baktı. Yüzünde küçük bir tebessüm vardı.

"Nazlı hanım ve Yusuf bey. İkinizin de testlerini inceledim. Herhangi bir problem gözükmüyor.Her şey yolunda gözüküyor yani"

Tebessümü büyüdü.

" İşin kısa özeti, anne baba olmanızda fiziksel olarak hiçbir engel gözükmüyor."

Yusuf başını bana çevirip kocaman gülümserken benim dudaklarım titredi. Yeniden doktora bakıp titrekçe soluk aldım.

 

"Şey eminsiniz değil mi?  Yani biz dört aydır bekliyoruz ama hiç pozitif sonuç almadık."Sesim titrerken nefes almak için durakladım. Gözümüm önünden birçok an geçiyordu. Doktorlar karşısında hep böyle dudaklarım titriyor, gözlerim doluyordu. Eskinin bana bıraktığı acı bir alışkanlıktı bu da işte.

 

"Ben  size söylemiştim. Ben  kalp nakli oldum." Bakışlarımı sanki suçluymuşum gibi yere eğdim. Yüreğimde bir korku vardı.Dile getirirsem olur diye korktuğum içimde büyüyen bir korku...

NAZLI SEVDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin