Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi.
Bu nazlı bir sevdanın hikayesi...
NAZLI & YUSUF
"Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."
Son satırlarda vedalaşalım. Şimdi hazır değilim...
Şarkıları benim için dinleyin.
Şiirleri benim için okuyun...
Son kez...
Keyifle Okuyun.
Oy ve Yorumlarınızı Bekliyorum.
BÖLÜM ŞARKILARI:
*Cem Adrian- Kül
*Cem Adrian- Bir Kar Tanesi
*Eylem Aktaş- Bir Fırtına Tuttu Bizi
*Selda Bağcan- Öyle Bir Yerdeyim Ki
*Mazhar Alanson- Benim Hala Umudum Var.
"Yaşamak güzel şey doğrusu..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerim açılmamak için direnirken, dudaklarıma yanaklarıma saçlarıma kondurulan öpücüklerle yerimde huzurla kıpırdandım. Öpücüklerin sahibi, her zaman olduğu gibi benden erken uyanmıştı, beni seyrediyordu. Gözlerim kapalı olsa da bunu biliyordum. Dudaklarım kıvrıldı. Küçük bir çocuk gibi "Ya Yusuf uykum var." diye söylendim. Gülme sesi geldi kulağıma. Çok hoşuna gidiyordu bu hallerim.
"Uykucu Nazlı çiçek. Hadi uyan."
Başımı iki yana salladım. Asla uyanmak istemiyordum. Kendimi çok bitkin yorgun hissediyordum şu sıralar. Hiçbir şey yapmaya mecalim yoktu. Tüm gün uyusam öyle ancak kendime gelirdim.
"Yusuf beş dakika daha lütfen."
Başını boyun girintime sakladı. Derin bir nefes aldığını işittim.
"Bugün dayın evleniyor Nazlı çiçek. Benim de ablam. Uyanmamız lazım. Çok mu yordum ben seni dün gece? Çok sevdim ondan mı oldu halbuki sende dayamıyor gibiydin bana, neden böyle oldu ki?"
Aylardır onunla evli değilmişiz, en özel anları birlikte yaşamamışız gibi utandım. Allah bilir yanaklarım da kızarmıştı. Hızlıca gözlerimi araladım. Mavileri karşıladı yeşillerimi.
Gözlerim büyüdü."Ben ateşli değilim. Hem ben ne güzel uyuyordum. Uyandırdın" Sözlerim yarım kaldı. Dudaklarımdan beklemediğim anda sert bir öpücük çaldı.
