NOT: BÖLÜM SAYISI FAZLA DEĞİLDİR, BAZI BÖLÜMLER PART OLARAK BÖLÜNDÜĞÜ İÇİN BÖLÜM SAYISI ÇOK GÖRÜNMEKTEDİR!
Yıllardır sevdiği kadınının sevdasıyla yanan Asaf ve onun sevdasından habersiz kendi halinde yaşayan Deva.
Asaf'ın sevgisi karşısında kalbi ye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapıp oy veren herkese Asaf gibi biri nasip olur inşallah!
Fırtınadayım-Belki, Bir Beyaz Orkide
Keyifli okumalar ballarım!
*
Ben, bilmeden bir sevap işlemiştim. Öyle bir sevaptı ki karşıma Asaf gibi bir adam çıkmıştı. Onun bir insan olduğuna inanmıyordum. Bir melek falan olmalıydı. En iyimser filmlerde, kitaplarda bile böylesine düşünceli, hayatında sahip olduğu en değerli insan benmişim gibi seven birini görmemiştim.
Yanımda olmasa, gözlerime bakmasa bile ne hissettiğimi biliyor, sanki benim için doğaüstü bir güce sahipmiş davranıyordu. Bunlar, onu sevdiğim için düşündüğüm şeyler değildi. Bu adama dışarıdan da şahit olsam aynı şeyi düşünürdüm.
Ama o kadar şanslıydım ki dışarıdan değil, bizzat yüreğimle şahitlik ediyordum.
"Bana öyle bakmak için ehliyetin var mı? Dikkatimi dağıtıyorsun."
İş için hazırlayacağım evrakları ayarlamak için yola çıkmıştık e ben öylece Asaf'a dönmüş, ona bakışlarımla meziyetler düzüyordum. Ne söylesem az kalacağını bildiğim için ağzımı açmaya yeltenmemiştim.
Söylediği şeyi duymazdan geldim. "Aşığım sana.."
Bir an kaktüs tarlasının ortasında kalmış kalbimi bir bakışıyla, bir sözüyle, bir jestiyle gül bahçesine koyması mümkün olmamalıydı. Ben ömrüm boyunca bu adamın beni nasıl sevdiğine mi şaşıracaktım?
Sözlerimle araba duracak gibi olsa da anayol da olduğumuz için bunun mümkün olmadığını anlayınca mecburen devam etti. Arada ağzımdan çıkan güzel sözler onu bu kadar dumura uğratıyorsa ben ne yapmalıydım? Bana da yazık değil miydi?
"Şifa'm..kalbime inecek kız, ne yapıyorsun öyle aniden?"
Cidden tökezlemiş gibi konuşunca parmağımın ucuyla narince okşadığım bilekliğe bakıp tekrar ona döndüm.
"Sadece söylemek istedim sevgili sözlüm. Karşında bir şeyleri toparlayıp söylemek her seferinde zor ve heyecanlandırıcı ki nefesim tükenmesin, kalbim durmasın diye tüm hepsini iki kelimeye sığdırıyorum bende."
Tamamen açık olmak, bir şeyi saklamadan, üzerini örtemeye çalışmadan dürüstçe söylemek o kadar özgür hissettiriyordu ki. Gerçek cesurluğu tatmış gibi hissediyordum.
"Yavrum, beni baştan çıkarmaya falan mı çalışıyorsun? Kalbim bile tahrik oldu şu an, bakmasana öyle." Gerçekten ikaz eder gibi konuşunca umursamazca gülümseyip arabanın fazla hızlı olmamasına güvenip yanağına uzandım ve kısa sakallarının üzerini öptüm.
