55🕯️ /PART-1

3.1K 244 77
                                    

Ben geldim! Yeni bölümün birinci partıyla karşınızdayım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Ben geldim! Yeni bölümün birinci partıyla karşınızdayım. Hayatımda bölük pörçük şeyler yaşandığı için bölümleri mecbur part part atıyorum ama cuma günü diğer partı atacağım. merak etmeyin ballarım!

Bölüme başlamadan oy verirseniz ve yorum yaparsanız çok sevinirim! Yorumlar çok az, gerçekten az olduğunu görünce üzülüyorum. Rica etsem satır arası yorumlar yapar mısınız? Ben sizin yorumlarınızı okumayı çok seviyorum çünkü ballarım!

Söylemeden geçemeyeceğim Allah hepimize bir Asaf nasip etsin!

Çağan Şengül & Sezgin Alkan, Kuzey Yıldızı

Keyifli okumalar ballarım! 🕯

*

Bazen netçe duyduğum halde algıda problem yaşadığım şeyle olurdu. Beynim mi duruyordu, mavi ekran mı veriyordum bilmiyorum ama şu an error verdiğim kesindi.

"Hacer teyze, pazar günü düğünüm var ne istemesi?" Şaka yapıyor olmalıydı. Bir de kadına ciddi ciddi sormuştum. Kendi kendime gülerken Lara elinde çay fincanlarıyla gelince uzanıp elinden aldım fincanı.

"Biliyorum ama biz verdik mi seni Asaf alıyor? Ben verdiğimi hatırlamıyorum, Harun amcanda hatırlamıyor," deyince bana tekrar kal geldi. Neden böyle bir şey yapıyorlardı ki?

"Ama Hacer teyze.."

"Aması yok kızım. Akşam gelecekler. Sende kızları topla gel bir ton iş var. İstemeye gelenlerle aynı anda mı eve gireceksiniz?"

Kadına diyemezdim ki biz zaten imam nikahlıyız diye. Atı alan Deva'yı geçti, hamileyim diye.

"Geldiğimde konuşal-"

"Yarım saat içerisinde evdesiniz, o kadar," deyip pat diye telefonu kapatınca mal gibi telefona bakakaldım. Lara halimi anlamaya çalışarak baktığında ben gülmeye başladım histerik bir şekilde. Delirmiş gibi görünebilirdim ama bu durumda nasıl tepki verebilirdim ki? Düğünüme bir gün kala istenmek hiçbir gelin adayına nasip olmazdı herhalde.

"Bir şey mi oldu Devacığım?"

Gülmeyi kesmeye çalışıp, "Beni bu akşam istemeye geleceklermiş de ona gülüyorum," deyince kaşları havalandı şaşkınlıkla.

"Pazar günü düğünün yok muydu? Ben mi yanlış anladım?"

Çayımdan bir yudum alırken yüzümde farklı bir gülümseme vardı. "Evet, pazar günü düğünüm var ama anlaşılan ailem olmadığı için hiçbir şeyden mahrum kalmamı istemiyorlar."

RUHUN ŞİFASI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin