NOT: BÖLÜM SAYISI FAZLA DEĞİLDİR, BAZI BÖLÜMLER PART OLARAK BÖLÜNDÜĞÜ İÇİN BÖLÜM SAYISI ÇOK GÖRÜNMEKTEDİR!
Yıllardır sevdiği kadınının sevdasıyla yanan Asaf ve onun sevdasından habersiz kendi halinde yaşayan Deva.
Asaf'ın sevgisi karşısında kalbi ye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavrularım 🤍
Mabel Matiz, Sarmaşık(cover)
Keyifli okumalar ballarım!
*
Hani böyle çok yorgun olduğunuz bir zaman olur veya sabah erkenden okula gideceksinizdir ama haberlerde kar yağışı yüzünden okulun tatil olduğunu duyarsınız ve rahat bir uykuya yatarsınız ya en rahat uyku olur. İşte benim dün gece uyuduğum uyku bunun on katı.
Yaptığım itiraftan sonra Asaf'ın tepkisinden çekindiğim için tekrar göğsüne sığındığım vakit cidden uyuyakalmıştım. Kızlar olsa ne kadar odun olduğumu düşünürlerdi ama göğsü o kadar rahattı ki ve kokusu insanı o kadar mayıştırıyordu ki istemsizce o huzurla uyumuştum.
Sabah ezanına karşı Asaf beni aradan taşıyarak çıkarmaya çalışınca uyanmış ısrar etmesine rağmen kabul etmeyip sarsak adımlarla eve gitmiştim. Dün gece...o kadar garip geçmişti ki..Şu bir haftada sözlerini duymaya alışmış sayılsam da her kelime hala heyecanlandırıyordu beni. Bir de üzerine yakınlaşmamız, boynumu öpmesi, onu öpmem...
Bir bacağımdan hala uyku mahmuru bir şekilde pantolonu geçirmeye çalışırken bir yandan onun öpücüklerini hatırlayınca kızarıyordum.
"İyice arsız bir kız oldum ben."Ama hayatında hiç monoton hayatından çıkmamış biri olarak bu o kadar çılgınca ama bir o kadar güvende hissettiriyordu ki. Çılgın şeyler genelde güvende hissettirmezdi. Asaf güvenin kelime karşılığıydı.
Zorla üzerime koyu gri bir kotla vizon rengi salaş bir tişört giydim. Bu sırada az önce çıkardığım, artık her baktığımda yüzümün kızaracağını kedili pijamaya bakmamaya çalıştım. Düzeltmeye üşendiğim saçlarımı bir fularla at kuyruğu yapıp yanlardan birkaç tel saç bıraktım. Tişörtümle aynı renk bir bez çantanın içine ihtiyacım olan şeyleri atıp hızla evden çıktım.
Dün ki rahat uykudan bir şekilde uyanmak bile mucizeydi benim için. Kimse görmemişti bizi. Hayır şimdi kimsenin lafıyla uğraşamazdım. Annemin laf sokmalarıyla da. Allah'tan ben çıkarken evde değillerdi de konuşmak zorunda kalmamıştım.
Telefona gelen ard arda bildirimlere bakarken bir yandan da durağa yürüyordum. Hilal'in evinin önünden geçerken bakmıştım ama kimseyi görmemiştim. Kızlarla olan whatsapp grubuna girdim.
Karan'ın yavuklusu: Kızlarrrr! Günaydın böcekler. Siz sefil hayatınıza uyanırken ben yakışıklımın kollarında uyudum uyandım. Tamam ağlamayın...
