NOT: BÖLÜM SAYISI FAZLA DEĞİLDİR, BAZI BÖLÜMLER PART OLARAK BÖLÜNDÜĞÜ İÇİN BÖLÜM SAYISI ÇOK GÖRÜNMEKTEDİR!
Yıllardır sevdiği kadınının sevdasıyla yanan Asaf ve onun sevdasından habersiz kendi halinde yaşayan Deva.
Asaf'ın sevgisi karşısında kalbi ye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz geç attım bölümü ama gece kuşlarımın olduğunu biliyorum, o yüzden atıyorum bölümü. Sınırın öncekine göre çabuk dolması beni aşırı sevindiyor, teşekkür ederim ballarım. Bu arada daha uzun bir bölüm olacaktı ama işle güçle uğraşıyorum şu aralar.
Bölüm sınırı: 260 Oy 300 Yorum.
Dedublüman, Çağrı Çelik, Gamzedeyim Deva Bulmam🤍
Keyifli okumalar ballarım!🤍
*
Yazarın ağzından;
Esmer, orta boylu adam, artık tek gözle yaşamaya alışmış olsa da topallamaya alışamamıştı. Attığı her yamuk adımda ağzından küfür çıktığında yanından geçen insanlar ona baksa da onun umurunda değildi. Görmeyen gözüne taktığı lens bile onu normal görünmesine yardımcı olmuyordu. Kötülük, onun öyle bir ruhuna işlemişti ki, sanki attığı adımlarda ayağından yola katran bulaşıyordu.
Yaşına rağmen daha genç görünüşü onun bazen işine yarasa da şu an kendi işini görememek canını sıkıyordu. İntikam için yaşamaya başlamıştı, yıllardır. Ama şans ona yine gülmüştü. Yaşamıştı ve eline öyle biri düşmüştü ki bir taşta iki kuş vuracaktı. Düşündükleriyle keyifle gülümserken avucunun içinin kaşındığını hissetti. Hayal ettiği şey tenini yaktığında keyifle önüne geldiği eski binanın ağır kapısını iteledi. Eline düşen salaklar buraya gelecekti.
Asansör olmadığından topal bacağıyla terasa çıkmak zor olsa da bir şekilde becermişti. Hedefine adım adım yaklaşmak ona güç veriyordu. "Yıkılmadım," dedi kendi kendine. "O kendini beğenmiş piçi de bulacağım. O zaman benim ne kadar yok edilemez biri olduğumu görecekler."
Adam binanın, oturacağı yerin bir karış toz olmasını umursamadı. Eski ve yıkılacak bir binaydı ve bir süredir çalışmayı durduklarından işini burada rahatça görebiliyordu. Saklanması kolaydı hem, nasılsa onu öldü biliyorlardı. Adam keyifle geriye yaslanmış, oraya istiflediği içkilerinden alırken Tarık, arabayı binanın önüne park etmiş, Eda'nın endişeli yüzüne bakıyordu.
"Bana bak," dedi Tarık Eda'ya.
Eda ona bakmadan eski binayı inceliyordu. Buraya biriyle görüşmek için geldiklerini biliyordu ama adamı tanımaması, şu an kaçak oluşu onu iyice geriyordu. Her ne kadar Tarık'a güveniyormuş gibi hissetse de tam olarak içinde ki korkuyu atamıyordu.
"Sen tek çıksan olmaz mı? İçimde kötü bir his var," dedi geriye yaslanıp binayı incelerken. Saat geç olmasına rağmen insanlar hala sokaktaydılar ama yine de tekinsiz hissediyordu.
