ΑΛΕΚΑΤΡΙΔΕΣ / Η ΑΡΧΗ

~26~

«Χάρηκα για την συνεργασία!» είπε προσπαθώντας να χαμογελάσει η Ελβίνα σφίγγοντας το χέρι του Δημήτρη που για τέσσερις ημέρες τοποθετούσε τις γυάλινες προσθήκες στις πολύτιμες τοιχογραφίες του ναού. Δεν της έφταιγε ο άνθρωπος σε τίποτα να ανέχεται το σκυθρωπό πρόσωπο που είχε υιοθετήσει τις τελευταίες μέρες. Ειδικά όταν είχε εργαστεί με τόσο επαγγελματικό τρόπο και όλα είχαν ολοκληρωθεί άψογα.

«Και εγώ το ίδιο Ελβίνα. Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνεις μετά από εδώ.» απάντησε ειλικρινά ο Κώστας σφίγγοντας το χέρι της χαμογελώντας πλατιά για να απομακρυνθεί αμέσως μετά αφήνοντας την μονάχη στο αίθριο του ναού με το κοπριτάκο να τον ακολουθεί χοροπηδώντας ευτυχισμένος τριγύρω του ξεπροβοδίζοντας τον. Η Ελβίνα αναστέναξε, σκούπισε τον ιδρώτα από το μέτωπο της και γύρισε το σώμα της και κάθισε στο σημείο που υπήρχε περισσότερη φυλλωσιά όπου είχε γίνει το πλέον αγαπημένο της. Ανέβηκε με ένα σάλτο στο δροσερό παγκάκι και κάθισε πάνω στα πόδια της κοιτώντας το μικρό ναό απέναντι της πίσω από το σωρό από τα υλικά, τα ξύλα και την σκαλωσιά που είχε απομακρυνθεί και βρισκόντουσαν στοιβαγμένα σε ένα σημείο.

Όλα είχαν ολοκληρωθεί. Όλα είχαν υλοποιηθεί και είχαν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία. Οι μετρήσεις είχαν γίνει, ο φάκελος είχε ολοκληρωθεί και κλείσει με εκείνη να τα είχε επισυνάψει όλα στο αρχείο της ηλεκτρονικά για μεγαλύτερη ασφάλεια. Ένα email είδε ήδη σταλεί στην εταιρεία. Ο φάκελος θα αρχειοθετούταν μόλις τον έστελνε ταχυδρομικώς. Μέχρι και οι μετρήσεις από τις θερμοκρασίες των προσθηκών ήταν απόλυτα ικανοποιητικές εξαρχής και δεν χρειαζόντουσαν κάποια ρύθμιση. Κοίταξε την στέγη και χαμογέλασε ειλικρινά ίσως για πρώτη φορά εκείνη την ημέρα. Ο Μανώλης είχε ολοκληρώσει τις εργασίες του και αυτός στο χώρο εδώ και δύο μέρες αλλά και πάλι πιστός στο ραντεβού του κάθε μεσημέρι , την ίδια ώρα ερχόταν για να την συνοδεύσει σπίτι, όπως έλεγε. Θα της έλειπε τρομερά αυτή η συνήθεια. Όλα θα της έλειπαν αν έφευγε σκέφτηκε και ξεφύσησε με το βλέμμα να αγκαλιάζει άλλη μια φορά το χώρο. Στον Σωτήρη δεν είχε βρει την ευκαιρία να μιλήσει όπως είχε υποσχεθεί στην γλυκιά της Καλλιόπη αλλά σε αυτό δεν έφταιγε μονάχα εκείνη αλλά και ο Σωτήρης που φαινόταν να έχει εξαφανιστεί εκείνες τις μέρες. Ένα καλό που είχε βγει από αυτή την υπόθεση ήταν ότι η Καλλιόπη της ήδη την είχε μετατρέψει σε μια πρώτης τάξεως μαγείρισσα και απαριθμούσε μπόλικα φαγητά τα οποία μπορούσε να φτιάξει γυρνώντας σπίτι της.