ΑΛΕΚΑΤΡΙΔΕΣ / Η ΑΡΧΗ

30

Κανένας δεν μιλούσε. Έστω εκείνη την στιγμή. Μα δεν μπορούσε και να ήθελε να μιλήσει. Τους είχε απαγορευτεί σε αρκετά έντονο τόνο. Ο  γιατρός ορόφου, ένας άντρας με λευκά μαλλιά που φαινόταν γύρω στα πενήντα, στεκόταν καταμεσής του δωματίου κοιτώντας επικριτικά τους εμπλεκόμενους με κυριότερους τους δύο άντρες που είχαν χτυπηθεί αφού πρώτα είχε καταφέρει να τους  χωρίσει με την βοήθεια του νοσηλευτικού προσωπικού και έπειτα κατσαδιάσει και απειλήσει ότι η Ελβίνα θα μεταφερόταν πίσω στην εντατική και εκείνοι όλοι στο κρατητήριο της αστυνομίας περί διατάραξης της ησυχίας σε νοσηλευτικό ίδρυμα και φθορά δημοσίας περιουσίας. Ο κόσμος που βρισκόταν συγκεντρωμένος στην πόρτα του δωματίου έδειχνε έκπληκτος με ότι είχε διαδραματιστεί πρωτύτερα. 

"Έλα τώρα και μην τρέμεις, ο Σωτήρης δεν θα μας αφήσει ετσά μωρέ γυναίκα. Θα μας βγάλει αμέσως..." ψιθύρισε ο Μανώλης συνωμοτικά στο αυτί της γυναίκας του που έτρεμε από το σοκ κολλημένη πάνω του και πρόσθεσε "και σιγά την δημόσια περιουσία που χαλάσαμε...δύο πυροσβεστήρες θα τους φέρω αύριο. Αμέ. Γεμάτους. Μιας και μου φάνηκε άδειος τούτος εδώ."

"Άδειος;" ρώτησε ταραγμένη η γυναίκα κοιτώντας τον άντρα της.

"Ε ναι μωρέ Καλλιόπη ,άδειος ήταν. Γιατί αν ήταν γεμάτος θα του το 'χα ανοίξει το ξεροκαύκαλο* του , του μπουνταλά και δεν θα του 'χα κάμει μόνο ένα καρουμπαλάκι." γκρίνιαξε κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια από οργή τον άγνωστο άντρα που του έδιναν τις πρώτες βοήθειες και του φάσκιωναν το κεφάλι. 

"Εσείς θα κατηγορηθείτε και για βιαιοπραγία και απειλή της ανθρώπινης ζωής!" τον απείλησε έξαλλος ο γιατρός  με τα χέρια στη μέση.

"Θα μου κλάσεις τα αρχ..."

"Αρχιμανδρίτη! Τον ίδιο τον Αρχιμανδρίτη θα πάρω τηλέφωνο  να έρθει να του διαβάσει καμιά ευχή εξορκισμού μπας και ηρεμήσει ο αφορισμένος!" φώναξε ο παπάς Μηνάς οργισμένος με το χέρι του να κρέμεται από το ξηλωμένο ράσο "Εγώ τι του έφταιξα και έπεσε πάνω μου και μου τράβαγε τα ράσα και τα μούσια; Άλλοι τον δέρνανε και όρμισε σε μένα ο καταραμένος;! Γέρο άνθρωπο κοίτα πως με κατάντησε! Ο Βελζεβούλ! " φώναξε κοιτώντας τον άγνωστο άντρα που βρισκόταν σε άθλια κατάσταση καθισμένος σε μια καρέκλα και αιμορραγούσε. Βογκούσε και αιμορραγούσε και τούμπαλιν. 

"Πάτερ φοβήθηκε. Δεν φτάνει που του είχε επιτεθεί ο ένας από εδώ, του ήρθε και ο άλλος που του κατέβασε το πυροσβεστήρα στο κεφάλι! Είδε αστεράκια και εσάς να εισέρχεστε στο δωμάτιο μες στα μαύρα, πολύ θέλει, σας πέρασε για τον Χάρο ξένος άνθρωπος!"