❗️Hikaye düzenlemededir❗️
Onun adı Ela Sever ama siz kısaca Prenses de diyebilirsiniz.
Ya da son muhafazakâr bükücü.
Seçim size kalmış.
Y/N: Prensesler De Ağlar isminde yazılan ilk ve tek hikayedir. İsminin ve/ya içeriğinin (ç)alıntılanması durumund...
Dilenci değilim ama oy ve yorumlarınızı alırım 🥹🥹🥹
İyi okumalar ballllllllllokmalarıııı ❤️🔥
Yıldız Tilbe - Dağıldım Biraz
Müslüm Gürses - Dinleyin Geceler
🧚🏻♀️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatınızın rayından çıktığı o anı hatırlıyor musunuz?
Dümdüz yolda tıngır mıngır giden arabanın, karşısına hiç beklemediği anda keskin bir virajın çıkıp arabayı uçuruma sürüklemesi gibi olurdu bu biraz. Ani. Beklenmedik. Bazen de ağır ağır olurdu ama ani değişimler, uzun ve sancılı değişimlerden daha sarsıcı olurdu her zaman. Tıpkı ani ölümler gibi.
Benim de hayatım çıkmıştı rayından, hem de bir gecede. Ya da belki de rayından çıkan bir hayatımın olduğunu söylemek sahtekârlıktan başkası değildir zira ben, artık bir hayatımın olduğunu bile düşünmüyordum; hayat denilen şey, yedi gün yirmi dört saat boyunca bir daha uyanmamayı dileyerek uyumaktan ibaret değilse tabii.
O gecenin üzerinden yaklaşık iki hafta geçmişti ve ben bunca zamandır yatmaktan başka hiçbir şey yapmamıştım.
Gerçek anlamda hayatsızdım.
"Ya kalk artık şu yataktan be kızım!" Günde en az seksen beş kere aynı ikazı yapan Teo, seksen altıncısı için yeniden odama girdiğinde gözlerimi yılgınca devirip bakıştığım duvardan ayırdım ve kapattım. "Hey! Uyumadığını biliyorum küçük yalancı!"
Yakalanmanın verdiği asabiyeti, umursamıyormuş görüntüsü vererek dışarı vurdum. "Saklamıyordum ki bir kere." diye uydurdum ters bir sesle. O da kesin yemişti zaten.
Bir günü daha batıran güneşin son kızıllığı odamın duvarlarına silik izler bırakmışken büyük yatağımın hemen yanıbaşında kalçasıyla kendine yer açan Teo, üzerimdeki saten çarşafı çekip karnıma dek indirdi. "Ben artık eski Ela'yı istiyorum." dedi gözlerimin içine mıhlanmış lacivertimsi mavileri solgun benzimde tur atarken.
Bana üzüldüğünü, beni normale döndürmek için gerçekten çabaladığını görüyordum ama içimden gelmeyen bir şeyi yapmak için kendimi zorlayacak bir durumda olmadığım da âşikârdı. Sadece durmak istiyordum, tam olarak böyle.
Mümkünse yalnız.
Derince ve biraz da hayallerini yıkacağımın habercisi olan bir nefes çektiğimde içime, "Üzgünüm, aradığınız Ela'ya şu anda ulaşılamıyor." dedim dudaklarımı büzerek. Ve karnıma kadar indirdiği çarşafı ucundan tutup yüzümü de kapatacak biçimde üstüme atmadan hemen önce Teo'nun maviş maviş irislerine kirpiklerimin arasından şöyle bir bakış attım. "Lütfen bir daha denemeyin."
