Dolunay Vakti

16.Bölüm

Baran'dan...

    "Desene artık biz umutsuz vaka olduk," dedim ve içkimden bir yutku aldım."İçme şu zıkkımı," dedi Nurşah."Ne yapim? Dolunay yüzüme asla bakmaz.Ebrar'a mı koşim? Sevdiğim kız benim yüzüme bakmıyor.Ya o daha dün beni sevdiğini söylüyordu," dedim ve istemsiz olan yaşlarım aktı.

    "Git gönlünü al.Seni azcık seviyorsa senindir," dedi Nurşah."Nerede?" dedim."Odamda.Ama bekle.Şimdi seni odaya almazlar," dedi.Ben de içkimi bırakip merdivenin oraya gittim.

    "Düğün ne zaman,müstakbel kocacığım?" diye yanıma geldi Ebrar."Çıkmaz ayın son Cuma'sı.Anladın sen," diyerek onun yanından uzaklaştım."Hemen düğün yapmalıyız.Karnım şişmişken gelinlik giymek istemiyorum," dedi.

    "Boş olduğu için bir şey olmaz," dedim."Sen öyle san," dedi.Yeter ya.Of çekerek önüme döndüm.Dolunay merdivenlerden inince hemen arkasından gelip tuttum."Bekle.Konuşucaz," dedim."Konuşucak hiç bir şey yok.Nikahıma beni çağır,sevgilim," dedi.Hadi ama şimdi Ümit Besen'lik yapmanın vakti değil.

    "Niye?" dedim."Pasta yicem.Sonra onu Ebrar'ın yüzüne geçiricem," dedi. "Yarım ederim," dedim."Siktir git,Baran," dedi ve uzaklaştı.Gitti.Benden uzak dur dediği zamanlardaki gibi.

    Dolunay gidince Ebrar geldi.Telefonunu uzattı ve Dolunay'ın İnstagram'a koydoğu resmi gösterdi.Ebrar ve benim resmimi koymuş ve altına 'Baran ile ilişkim Ebrar ve Baran'ın dünyaya gelicek bebekleri yüzünden bitmiştir.Çifte mutluluklar dilerim.' yazmış.

    "Evleniyor muyuz?" dedi Ebrar."Mecbur," dedim.Sonrada arabama atladım.Ebrar'a olan sinirimi direksiyondan çıkardım.Arabayı çalıştırıp araba yarışlarının yapıldığı yere geldim.

    "Hoşgeldiniz Baran Bey.Hangi araba?" dedi görevli."Beyaz," dedim ve anahtarı aldım.O arabaya binerel yarış pistine geldim.Süper mini etekli bir kız yarışı başlattı.200'de gidiyordum.Önümdeki bariyerleri yıkıyordum.

    En sonunda telefonum çaldı.Ebrar arıyordu.Aklıma Dolunay'la olan iyi anılar geldi. 180'e indirdiğim hızı yeniden 200 yaptım.

Yazardan...

    Kazayı size ben anlatacağım.

    Baran 200 yaptığı hızla önüne gelen bariyerlerden dönmeyi başaramıyor.Direksiyonun hakimiyetini kaybediyor.Ve haliylede bariyerlere çarpıyor.Bariyer sağa kayıyor.Ondan sonra karşısına park edilmiş bir araba geliyor.Frene bassafa durduramiyor.Arabaya çarpıyor.

    Kafası cama giriyor.Emniyet kemeri kuruyor onu.Yarışmayı rakibi kazanıyor.

Kaza yeri...

     "Aferin,Alper," diyor Alper'in sevgilisi.Bu arada Alper Baran'ın rakibi.İsimi ile verdim çünkü onu daha sonra duyacağız."Abi Baran yok," dedi Alper."Gelir şimdi," dedi Alper'in sevgisi Göksu.

    "Baran kaza yapmış.Şuanda durumu çok kötü," dedi nefes nefese Alper'in en yakın arkadaşı Bedirhan. "Hastaneye götürelim," dedi Alper. "Tamam," dedi Bedirhan.

    Hikaye dışı bölüm;

Biliyorum,iğrenç oldu.O yüzden takmayın.Olayı anlayın yeter.Şimdide Dolunay'ın ağzından.

Dolunay'dan...

    Evde oturmuş bir şekilde ağlıyordum.Yanımda Nurşah ve kardeşi Sıla vardı.Sıla bizden sadece 2 yaş küçüktü.O yüzden rahat rahat onunlada dertleşiyrduk. "Ya ben konuştum onunla.Yok öyle bir şey," dedi Nurşah.

    "Ablam haklı,"dedi Sıla."Anca ablanı koru,cadı," dedim. "Ama haklıyım.Affet.Ebrar'ın kazanmasına izin mi vericeksin? Eyer öyle bir şey varsa bile Baran çocuğu alır siz büyütürsünüz," dedi. Haklıydı."Tamam," dedim.Baran'ı aradım.