Dolunay Vakti

13.Bölüm

Gönderen:Baran

Bir şey olmaz. Sen sıkma tatlı canını.

    Baran'ın mesajından sonra telefonu komidine koyup yattım. Ne olsa sabbah erkenden yani benim için erken olan bir saatte Baran'a gidecektim. O yüzden uyumama gerekiyordu.

-*-*-*-*-*-*

"Günaydın,anne." dedim ve annemin yanağından öptüm. "Günaydın,kızım." diyerek o da beni öptü.

    "Babam?" diye sordum sandelyemi öne doğru çekerken."Geldim." dedi. Galiba toplantısı vardı çünkü çok şık olmuştu.

    "Anne,senin babama sahip çıkman kolay değil.Benim Baran'a sahip çıkmam daha kolay." dedim ve babama çok yakışıklı mesah-jın verdim.

    Annemde "Öyledir benim kocam." diyerek övündü. "Bugün Baran'ı n yanına gidecek misn?" diye sordu babam.

    "Evet." dedim. "Bugün röpartaj var.Saat 4'te dernekte ol." dedi annemde."Ben ne diyebilirim?" diyerek annemi tersledim.

    "Baran Soysert ve Dolunay Erkıran aşkı çok konuşuldu. Konuşuluyorda.Bundan bahsedeceksin." dedi annem.

    "Ben daha kızlara anlatmadım." dedim ve yumurtamdan bir dilim aldım. "Tamam." dedi annem. "Afiyet olsun." diyerek kalktım.

    Saat 10'du.Ben de üzerime 'Hi Haters' yazan bir bluz giydim.Altımada çiçekli krem renginde bir şort giydim. Ayakkabı olarak siyah bir sandelet giydim.

    "Ben çıkıyorum!" diye bağırarak evden çıktım. Çağırdığım taksiyye binip Baran'ın adresini verdim. Baranlarım evinin önünde indim.

    "Süpriz." diyerek Baran'ın odasına girdim. "Hoşgeldin." dedi ve ayağa kalktı. "Hoşbulduk." dedim ve sarıldık.

    "E ne yapmak istersin?" dedi. "PES oynayalım." dedim. "AHAHA. Sen oynuyor musun?" dedi. "Tabiki." dedim ve yatağına oturdum.

    Uzun zaman oynadıktan sonra ben yendim. "Kendine çok güvendin,yakışıklım." dedim ve gülümsedim. "O kadar güzelsin ki başım döndü." dedi. "Ama benim senin yakışıklıığının yüzünden başım dönmedi." dedim.

    Bana yaklaşmaya başladı.Yaklaştıkça yaklaştı.Alınlarımız değiyordu.Nefesini yüzümde hissediyordum. "İyi ki benimsin." dedi. "Sen de." dedim ve gözlerine baktım.   

    "Se-" derken telefon çaldı. Nurşah arıyordu. "Pardon." diyerek açtım.

-*-*-*-*

"Ney?"

"Hastanede bana bir söz vermiştin.Nerede buluşalım?"

"Ben şuan Baran ile birlikteyim."

"Hadi ama."

"Tamam.Burdan al beni."

"Tamam.Bay."

    Telefonu kapayıp Baran'a baktım. "Imm şey Nurşah ded-" derken sözümü kesti.

    "Gidebilirsin.Ama akşam bekliyorum." dedi ve saçlarıma bir öpücük kondurdu."Sağ ol." dedim ve kalktım.

    -*-*-*-*-

    "Anlatmaya nerede başlarsın?" diye sordu."Heyecan artsın." dedim.Mırın kırın etti ama kabullendi.

    Geldiğimiz yerde bir masaya oturduk. "Hadi ama." dedi. "Tamam." dedim ve suyumdan yudum aldım.Uzun olucak.

    Baran'ın beni kurtarmasını anlattım. "Ölüm anında çıkma teklifi eden ilk insan;Baran Soysert." diyere dalga geçti."Aşıksa oda olur." dedim.