Dolunay Vakti

-25- FİNAL

Hastaneye doğru giderken telefonum çaldı.

"Efendim?"

"Baran derhal hastaneye gel! Çok önemli!"

"T-tamam,geliyorum," diyerek telefonu kapadım. Nurşah'ın sesi hem endişe,hem korku,hem sevinç taşıyordu. Korkmuştum. Öldüyse? Hayır,hayır ölmedi. O ölmedi! Eğer o ölürse benim Ay'ım batar. Güneşte  doğmaz. Karanlık olur. Her yer karanlık olur.

***

"Var ya Nurşah elimde kalıcaksın!" diye bağırdım. "Ama napıyım en hızlı şekilde gelmeni sağlamak içindi," diye kendini savundu. "Dolunay uyandı deseydinde en hzılı şekilde gelirdim. Hatta uçardım," dedim. 

"Tamam kızma sevgilim. Sonunda buradasın," dedi ve elimi daha sıkı tuttu. Uyanmıştı. Özlediğim mavi gözlerine bakıyordumç Özlediğim sesini dinleyip,huzur buluyordum. Nefes alıyordu,bende nefes alıyordum. Asıl üzüldüğüm şey ilk uyandığında burada olmamaktı.

"Çocuklar sizde artık eve gidin. 2 aydır burada böyle bekliyorsunuz. Baran sen git bir uyu! Günlerdir burada uyuduğun bile yok," dedi annem. "Uyumuyor musun?!" diye atladı Dolunay. "Uyuyamadım ki Ay," dedim. "Git uyu öyle gel," dedi ve elimi bıraktı. 

7 Yıl Sonra

Baran'ın Ağzından

"Özel bir şey olmalı," dedim Doğukan'a bakıp. "Özel istiyorsan kızlara soralım. Dolunay'a sorsunlar. Kıza hayalinde ki evlenme teklifini et," dedi Turan. "Ben kimseye Dolunay'ın sevgilisi akılsız dedirtmem," dedi. "İyice kıza bağladı bu," dedi Ayaz.

"Siz bana güzel bir plan söyleyin."

"Git karşısına 'Babalarımızın işini devr alalım mı?' de."

"Doğukan senin bu fikrini uygularsam kız benden soğur."

"Benim aklımda var bir plan. Turan sen benimle geliyorsun."

"Tamam. Nereye?"

"Yüzük falan alıcaz."

Dolunay'ın Ağzından

"Hoşgeldin anneanneciğim."

"Hoşgeldin anneciğim."

Anneannem geldiği zaman akan seller durur. Hem eleştirici bir yapısı vardır. Güzel görünmek ilk kuraldır. "Hoşbulduk," dedi anneannem ve içeri geçti. Önümüze börekler konulduktan sonra "Dolunay,sen halen evlenmedin mi? Elinde yüzük göremiyorum. Bekarsın di mi?" dedi anneannem.

7 yıl oldu. Evlenme vakti geldi Baran halen sevgili gibi takılıyor. Evlenmeyle ilgili tek kelime etmiyor. Anneannem de haklı. Onların zamanında benim yaşımdakilerin kucağında ikinci çocukaları oluyordu. "Evli değilim anneannecim. Ama sevgilim var."

"Gördüm o yakışıklıyıda. Dolunay'ıma layık değil ama. Aynı baban gibi."

"Babam gayet yakışıklı anneanne."

"Sus kız. Baran sana teklif falan etmedi mi?"

"Nerede o günler. Ona kalsa böyle bekliyeceğiz. Bir ara aynı evdede kalıyorduk ama iş gereği evide sattık."

"Kızım ayrıl sen ondan. Ben sana en yakışıklısından,en seveceninden bulcam bir tane. Di mi Meltem? Kızın evlenme vakti."

"Bende istiyorum torun ama. Baksana kıza. Oturuyor."

"Aşk olsun anne. Sanarsın teklif var,ben kabul etmiyorum. Hepsi o odun Baran yüzünden."

***

Gönderen:Baran

Size gönderdiğim elbiseye giyerek saat 8'de hazır ol. Süprizim var.