Dolunay Vakti

Özel Bölüm -5-

Özel Bölüm 5
"İyice kafayı sıyırdın,Dolunay. Masalfer falan koymam ben çocuğuma. Poyraz Masalfer Soysert," diyip burun kıvırdı.

Kafasına vurup,"Ben aramızı zillon kere bozan kızın ismini kızıma koyuyordum,Baran. Ama benim için bir Masalfer koyamıyorsun. Öyle olsun," dedim. Kırılmamıştım! Şaka yapıyordum. Oğluma Masalfer ismini koymak gibi bir amacım yoktu. Bedir ve ya Emir istiyordum.

"Başka bir isim iste,koyarım. İstersen Bedirhan koyalım," dedi.

"Hayır. Masalfer," diyip kollarımı göğsümde birleştirdim. Baran bıkıınca ofladı. "Peki,Masalfer Poyraz Soysert," diyip uzandı. Kabul etmesi umrumda değildi. Zaten Masalfer olmayacaktı.

"İyi geceler," diyip yanağından öptüm. Dudaklarının kıvrıldığını görünce istem dışı bende güldüm. Gülmesine bayıldığımı söylemiş miydim?

Bende kendi tarafıma uzandığımda Baran'a doğru yattım. Onun yüzünü görerek yatmak istiyordum. Gözlerimi kapadığımda Baran'ın fısıldamısını duydum.

"İyi geceler,Minik Poyraz Soysert."

***

Keyifli sırıtmamı yüzüme yerleştirdikten sonra Baran'ın yanına oturdum. Oturduğumu anlayınca kafasını gaztelere baktığı tabletten çevirip bana baktı. Sonra yeniden tablete döndü. Göz devirdim. "Baran,canım,bi'tanem,sevgilim,-"

"Ne istiyorsun,Dolunay?" dedi,ciddi bir ses tonuyla. Kaşlarımı çattım. Benim kocam bir şey istediğimi ne kadar da iyi anlamıştı. İyi seçim yapmışım ben,iyi. "Aaa,ne kadar da yanlış tanımışsın beni? Ben sana hiç boş zamanımda iltifat edemez miyim?"

Kafasını kaldırdı. "Edersin. Ama bu ses tonuyla etmezsin. Ne istiyorsun? Bi' şey mi aşerdin yine? Eğer öyle ise güvenlik kapısının önünde Tekin var. Ondan iste."

"Aşermek kötü bir şey mi? Hem onları ben değil,minik Masalfer istiyor. He bak Masalfer. Adı bu olacak," dedim. Tavrımıda koyarım ortaya böyle. Baran tableti kilitleyip orta sehpanın üzerine koydu.

"Poyraz'a ne oldu,hayatım?" İşine geldi mi hayatım? Aşkımız bitti bizim işte. Ben geçen bitmeyecek dediğimde nazar değdirdim. Tabi,oldum dana kadar. Göbeğim benden ileri gidiyor. Yedikçe yiyorum. Her gece biraz keyfinede olsa onu kaldırıp dışarı çıkartıyorum. Normal ya.

"İşine gelince hayatım oluyor,değil mi Baran? Zaten bizim evlenmemiz hataydı. Söylesene,hâlâ seviyor musun beni? Bak eğer sevmiyorsan söyle. Çocuğumuda alır giderim. Annem babam var benim,bir şey olmaz."

"Dolunay,saçmalama. Seni seviyorum. Hem de her şeyden çok," dedi. Elini karnımın üzerine koydu. "Minik Masalfer Poyraz'ıda seviyorum." Gülümsedim. Seviyordu beni ya. Yakışıklı kocam benim.

Dudaklarının üzerine bir buse kondurdum. "Ne istediğini söylemedin," dediğinde bir an afalladım. Ben ne isteyecektim Baran'dan. Hatırladığımda hemen konuştum. "He! Ben şey diyecektim. Hani cinsiyetide belli oldu ya,acaba oda takımı falan mı alsak? Böyle mavi mavi döşeriz."

Gülümsedi. Alnımın ortasına bir buse kondurdu. "Alalım. Hatta bak,sen şimdi yukarı çık. Üzerini değiştir. Çıkıp alalım," dediğinde yüzümdeki gülümseyi engelleyemedim. "Harika!"

Yukarı çıkıp üzerime rahat bir şeyler geçirdikten sonra aşağıya indim. Baran zaten evde ciddi gezmekten yana olan kişilerden olduğu için hazırdı. Ben mi? Koskaca Soysert-Erkıran Ortaklar Şirketi'nin sahibinin hem kızı hem de karısı olsam da evde pijema pofuduk terlik gezmek vazgeçilmezdi. Evde 10 santimetre topukluyla yürünür mü?