ထာ၀ရနဂါး တန်ခိုးရှင် ( လုမင် ) Book 2 ( ch 986 - )ခွင့်ပြုချက်ရပြီး

1116 - 1120

အပိုင်း ( 1116 ) ခက်လွန်းတယ်။

ယခုလေးတင်၊ အနီရောင်ဝတ်လူငယ်လေးက လုမင်၏အသက် သုံးဆယ်အောက်မှန်လျှင် ဒူးထောက်ပြီး အညစ်အကြေးများကို စားမည်ဟု အမှန်တကယ် ပြောခဲ့သည်။ ထိုစကားကို သိုင်းအုပ်ချုပ်သူများအပါအဝင် လူတိုင်း ကြားရ၏။ လုမင်က မတိုက်ခိုက်မီ သိုင်းအုပ်ချုပ်သူများ၏ နာမည်ကိုသုံးကာ အနီဝတ် လူငယ်လေးအား ဖိနှိပ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အနီရောင်ဝတ်လူငယ်လည်း လုံးဝ မခုခံဝံ့တော့ပေ။

"စိတ်ဝင်စားစရာပဲ"

"စိတ်ဝင်စားစရာပဲ။ ဒီလူငယ်က တကယ်ရဲရင့်တယ်"

လျှောက်လမ်း ပတ်ပတ်လည်ရှိ ဧကရာဇ်များလည်း လုမငိကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်ရင်း ပြောဆိုလိုက်ကြသည်။

"ဒီမှာ စားစရာကောင်းတွေ ပေါပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေအစား အခုလို အညစ်အကြေးတွေကို ကြိုက်တဲ့သူကိုတော့ ပထမဆုံး တွေ့ဖူးတာဘဲ"
လုမင်က တံခါးဝရှေ့သို့ တစ်ဖန် ပျံတက်သွားရင်း ရေရွတ်လိုက်သည်။

သွေးအေးနန်းတော်မှ သူများလည်း ဒေါသထွက်လွန်း၍ သွေးအန်လုနီးပင်။

လျိုယွီရှင်းလည်း မျက်စိမျက်နှာပျက်ကာ အံကိုကြိတ်ပြီး လုမင်အား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

တစ်ဖက်တွင်၊ လျိုယွီရှင်းအနားရှိ လူငယ်တချို့က လုမင်ကို ကြောက်ရွံ့စွာဖြင့် ကြည့်နေကြတော့သည်။

အနီရောင်ဝတ်လူငယ်ပင် လုမင်ကို မခုခံနိုင်ခြင်းက သူတိုါကို အံ့ဩသွားစေသည်။

"ဟေ့၊ ငါ့ကို ဘာဖြစ်လို့ စိုက်ကြည့်နေတာလဲ။ မင်းလည်း သတိထားနေပါ... မဟုတ်ရင် ငါ မင်းတင်ပါးကို ရိုက်ရလိမ့်မယ်"
လုမင်က လျိုယွီရှင်း၏ အိတုန်နေမည့် တင်ပါးကိုကြည့်ကာ ရယ်မောပြီး တံခါးသို့ လျှောက်သွားသည်။

လျိုယွီရှင်း၏မျက်နှာ နီရဲသွား၏။

အခွင့်အရေးရပါက လုမင်ကို နောင်တရစေမည်ဟု တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆိုခဲ့လေသည်။

လုမင်က ဂိတ်ပေါက်မှ ဖြတ်သွားကာ သက်တန့်လမ်း ဆယ့်ရှစ်ခုသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ပါရမီရှင်တချို့က လုမင်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်လိုက်၏။