1436 - 1440

61 9 0
                                    

အပိုင်း ( 1436 ) အနက်ရောင်တောင်ပံများ။

"ကြည့်ကြစမ်း၊ သူပြန်လာပြီ"
တစ်ယောက်ယောက် ပြောလိုက်သည်။

ကျောက်တံတားပေါ်မှ လူတစ်ယောက် လျှောက်လာခဲ့၏။ လုမင် ဖြစ်သည်။

မကြာမီ၊ လုမင်က မူလနေရာကို ပြန်ရောက်လာခဲ့လေသည်။

"ဝှစ်"
လုမင်ရှေ့တွင် ရုပ်သွင်တစ်ခု ပေါ်လာခဲ့၏။ ယင်းက မျက်လုံးများ ဝင်းလက်နေသော လူငယ်တစ်ဦး ဖြစ်တော့သည်။
"ကောင်စုတ်လေး၊ ငါ့ကို ခေါ်သွားစမ်း"

ဤလူငယ်က လုမင် တံတားပေါ်တွင် သေမည်ဟု တွေးကာ အများဆုံး လှောင်ပြောင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ လုမင်က လူများကို အမှန်တကယ် ခေါ်ဆောင်သွားနိုင်သည်အား မြင်သောအခါမှ ရှေ့ကို အလောတကြီး ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ချေသည်။

"ငါ့ကိုလည်း လိုက်ပို့ပေးပါ"

"ငါ့ကိုလည်း ခေါ်သွား"

လူငယ်များစွာက ရှေ့သို့ တစ်ဦးပြီးတစ်ဦး လျှောက်သွားကာ လုမင်ကို ဝိုင်းထားလိုက်ကြသည်။

"ငါ မအားဘူး"
လုမင်က ပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။

"မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ၊ မအားဘူးလား။ ဒီနေ့ မင်း မအားဘူးဆိုရင်တောင် အားကိုအားရမယ်။ ငါ့ကို မခေါ်သွားလို့ကတော့ ဒီနေ့ မင်း ထွက်သွားနိုင်မယ် မထင်နဲ့"

ပထမဆုံးပြောသော လူငယ်က အေးစက်စက်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

အခြားသူများကလည်း အေးစက်စက် အမူအရာများဖြင့် ကြည့်လိုက်ကြ၏။

"အမှန်ပဲ၊ မင်းတစ်ယောက်တည်း မဟာဧကရာဇ်ရဲ့ ရတနာကို သွားယူချင်တယ်ဆိုရင် ဒါက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ"

သူတို့၏ စကားများက လုမင်ကို ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် ရယ်မောစေခဲ့သည်။ သူတို့က ကိုယ့်ဘာသာ ဖြတ်ကျော်နိုင်စွမ်းမရှိသော်လည်း လုမင်ကို အပြစ်တင်နေကြ၏။

ကောက်ရိုးပုံစောင့်သော ခွေးများပမာ၊ ကိုယ်မစားနိုင်သော်လည်း အခြားသူကို ခွင့်မပြုကြပေ။

"ထွက်သွား"
လုမင် ကြိမ်းမောင်းလိုက်သည်။ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော လှိုင်းလုံးကြီးက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပျံ့လွင့်သွား၏။ အားနည်းသော ကျင့်ကြံသူတချို့မှာ မနေနိုင်ဘဲ နောက်ဆုတ်သွားရတော့သည်။

ထာ၀ရနဂါး တန်ခိုးရှင် ( လုမင် ) Book 2 (  ch 986 -   )ခွင့်ပြုချက်ရပြီးDonde viven las historias. Descúbrelo ahora