ဦးအချစ်တွေနဲ့.....။ ၪီးအခ်စ္ေတြနဲ႔.....။ (Complete)

Part 27

Day 6

သူ ဒုတိယထပ်ကိုရောက်လာခဲ့တော့ကျောပြင်သေးသေးလေးကလက်ထဲကအရာကိုစူးစိုက်ကြည့်နေ၏။သက်ပြင်းချကာနောက်ကျောမှပွေ့ဖက်လိုက်တော့တုန်ခါသွားသည်။

"ဦး...ဘယ်တုန်းကရောက်တာလဲ!"

"ခုနမှပဲ။အိပ်ခန်းထဲမှာကလေးမရှိတော့ ကိုယ်ဘယ်လောက်တုန်လှုပ်သွားလဲ ကလေးသိလား!"

"ပန်းကဦးကိုစောင့်ရင်းအိပ်မပျော်လို့စပ်စုမိတာပါ။စိတ်မဆိုးနဲ့နော်!"

"ကိုယ်ကဆိုးစရာလား။ဘာတွေဒီလောက်စိတ်ဝင်စားနေတာလဲ!"

"ဒီပုံထဲမှာလေ ဒီကလေးကပန်း ငယ်ငယ်တုန်းကပုံနဲ့တူတယ်။ဒီကောင်လေးကဦးလား!"

"အဟွန်း..ဟုတ်တယ်။နောက်ကျောကိုလှန်ကြည့်လိုက်!"

"ကိုကိုကြီးနဲ့ပန်းကလေး..!"

ရေးထားသောနာမ်စားကိုရေရွတ်ရင်းဦးကိုမော့ကြည့်မိ၏။

"ဒါ ကလေးအသက်(6)နှစ်တုန်းကပုံလေ။ကိုယ်က(18)လောက်ရှိပြီ။ကိုယ့်အိမ်လာတိုင်း ကိုကိုကြီးဆိုပြီးကိုယ်ပေါ်ကမဆင်းချင်တာဟောဒီကတစ်ပွင့်ပန်းဆိုတဲ့ကိုယ့်အမျိုးသမီးပါဗျာ့!"

ဦးစကားကြောင့်မျက်လုံးလေးကအဝိုင်းသားဖြစ်သွား၏။ဖရိုဖရဲကျနေသောနောက်ကျောကဆံပင်ကိုဦးကပွတ်သပ်ရင်းရင်ခွင်ထဲထွေးဖက်ထား၏။

"ဒါဆို ပန်းတို့အရင်ကတွေ့ဖူးတာပေါ့နော်!"

"ဟို....ဒါဆို ပန်းအိပ်မက်ထဲမှာခဏခဏပါတဲ့ကောင်လေးက...ဦးပေါ့!"

"အဟွန်း!"

"ဘာလို့ပန်းကမမှတ်မိရတာလဲ ဟင်!"

ကလေးစကားကြောင့်ကလေးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ကာပါးမို့မို့ကိုနမ်းကြူလိုက်၏။အိထွေးကာနစ်ဝင်သွားသောပါးပြင်လေးကအေးစက်နေသည်။

"ကလေးကငယ်သေးလို့ပါ။ကိုယ် ကလေးကိုစတွေ့တဲ့အချိန်တည်းကချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုခဏခဏပြောခဲ့ဖူးတယ်။ကမ္ဘာပေါ်မှာကလေးကိုအချစ်ဆုံးပဲ သိလား...နောက်ဆုံးကိုယ့်အသက်ကိုကလေးကနှုတ်ယူမယ်ဆိုရင်တောင်ကိုယ်အပြစ်မယူပဲကလေးကိုဆက်ချစ်နေအုံးမှာ!"