(Unicode)
Day 9
"အင်း...!"
"ကလေး...ကလေးသတိရလာပြီလား!"
ကုတင်ထက်ငြိမ်သက်စွာလဲလျောင်းနေသောကလေးငယ်ကိုယ်လေးတွန့်ကာနိုးလာတော့ဆံနွယ်လေးသပ်ကာမျက်နှာနုနုလေးကိုစူးစိုက်ကြည့်မိ၏။
"ဦး....ပန်း ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟင်...!"
"ကလေး...ဆေးရုံရောက်နေတာ။ရေသောက်မလား"
"ဟုတ်!"
"အ့...!"
ဦးကရေခွက်ယူနေတုန်းဆတ်ခနဲထလိုက်တော့ဗိုက်ကအောင့်သွားကာတစ်ခုခုကကြပ်ထုတ်နေသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
"ကလေး...ဖြည်းဖြည်းထ။ချုပ်ရိုးနဲ့ဆိုတော့တင်းနေအုံးမှာ!"
"ပန်း...ဘာဖြစ်ထားတာလဲဟင်။ဗိုက်မှာဘာလို့ချုပ်ရိုးကရှိနေတာလဲ"
ဦးအပြောကြောင့်အင်္ကျီကိုလှန်ကြည့်မိသည်။ရှည်လျားသာချုပ်ရိုးနဲ့အတူဆေးထည့်ထားသဖြင့်ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေ၏။
"ကလေး ဗိုက်ခွဲထားတယ်။သားအိမ်မှာအနာရှိနေလို့တဲ့။အခု အားလုံးအဆင်ပြေသွားပြီ!"
"သားအိမ်မှာအနာဆိုတော့ပန်းကကိုယ်ဝန်မဆောင်ရဘူးလားဟင်!"
ပန်းကတွေးဆဆလေးပြောလိုက်၏။ဇနီးမယားတစ်ယောက်ဖြစ်လာပြီးလျှင်ဝတ်ငါးပါးနဲ့ပြည့်စုံရမည်ဆိုတာပန်းသိသည်။အခုကပန်းအသက်ကငယ်သေးပေမယ့်သင့်လျော်သည့်အရွယ်ရောက်လျှင်ဦးအတွက်အများကြီးမဟုတ်တောင်တစ်ယောက်လောက်တော့မွေးပေးချင်မိသေးသည်။
"ဆောင်ရမှာပေါ့ ကလေးရဲ့။ခုလောလောဆယ်အနာခွဲထားလို့အဆင်မပြေသေးဘူး!"
"ဒါဖြင့်သားအိမ်ကမထုတ်လိုက်ရဘူးပေါ့!"
"မထုတ်ပါဘူးကွာ။ရိုးရိုးအနာလေးပဲ။အများကြီးမစိုးရိမ်နဲ့!"
ထိုအခါမှသက်ပြင်းချရ၏။လောလောဆယ်တော့ပန်း၏အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကိုပဲအာရုံစိုက်ရမည်။အားလုံးအခြေတကျဖြစ်တော့မှဦးအတွက်ကလေးတစ်ယောက်လောက်မွေးပေးပါအုံးမည်။ဦးကသဘောကျလောက်မှာပါ။
YOU ARE READING
ဦးအချစ်တွေနဲ့.....။ ၪီးအခ်စ္ေတြနဲ႔.....။ (Complete)
Romanceဥဿဒင်္ခ_ကိုယ့်ရဲ့ကလေးကကိုယ့်အတွက်အလေးစားရဆုံးသောရှေ့နေပါ ကလေးရှေ့မှာအကြိမ်ကြိမ်ဒူးထောက်ခဲ့တဲ့ကိုယ်ကဒီတစ်ခါလည်းကလေးအတွက်မားမားမတ်မတ်ရှိနေပါ့မယ် တစ်ပွင့်ပန်း_ပန်းက ကမ္ဘာပေါ်မှာတစ်ပွင့်တည်းရှိတဲ့တစ်ပွင့်ပန်းပါ..ဦး တစ်ပွင့်တည်းလည်းရှင်သန်နိုင်တာမို့ပန်...
