(Unicode)
Day 13
"ဟင့် ဦး...!"
"အသက်မအောင့်ထားနဲ့လေ။အသက်အောင့်ရင်ပိုနာမှာပေါ့ ကလေးရဲ့!"
အတူနေသည့်အချိန်ကများပေမယ့်တစ်ပွင့်ပန်း၏အတွင်းသားဟာတင်းကြပ်စည်းပိုင်နေဆဲပင်။လက်ခလယ်ကိုအဆုံးထိထည့်ပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်းစိုစွတ်လာတော့လက်သုံးချောင်းခန့်အပြိုင်ထည့်လိုက်၏။
"အင့် ဦး...ဟင့် အင့် အသက်ရှုကြပ်တယ်!"
"အိုကေ ကလေး ကိုယ့်ကိုကြည့်နေ။ပြီးတော့အလိုက်သင့်လေးလှုပ်ရှားပေးနော်။ကိုယ့်လက်နဲ့မှမစရင်အတူမနေဖြစ်တာကြာတော့ခံနိုင်ရည်မရှိမှာစိုးလို့..!"
ဦး၏လည်တိုင်ကိုဖက်တွယ်ရင်းမျက်ဝန်းထဲစူးနစ်စွာကြည့်၏။နာကျင်မှုကြောင့်အံကိုကြိတ်လိုက်လျှင်အရှိန်လျှော့ကာနဖူးကိုနမ်းတတ်သည့်ဦးကပန်းနာကျင်နေတာကိုကြည့်ရက်သူမျိုးမဟုတ်ရပါ။
"အာ့ အ ဦး...အင့် ဟင့်!"
ခေါင်းလေးမော့ကာတုန်ယင်လျက်ပြီးဆုံးသွားသောကလေးငယ်ကိုကြည့်ရင်းခန္ဓာကိုယ်အပူမီးကပို၍တောက်လောင်လာ၏။အဝတ်အစားကိုစိတ်မရှည်စွာဆွဲချွတ်ရင်းအသက်ကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းရှုနေသည့်ကလေးငယ်ကိုမှောက်ရက်ဖြစ်စေ၏။မျက်လုံးလေးပြူးကာခေါင်းခါ၍ငြင်းဆန်လာတော့သဘောကျစွာပြုံးမိသည်။
"ကိုယ်ညင်သာပါ့မယ် မကြောက်နဲ့နော်။အနောက်မှာကိုယ်ရှိတယ်"
"ဒါပေမယ့် ပန်းကဒီအနေအထားနဲ့တစ်ခါမှမနေဖူးတာ!"
"ကိုယ်လည်းမနေဖူးဘူးလေ။အဲ့တော့စမ်းကြည့်ရအောင်။ခါးလေးကိုညွှတ်ထား"
ခါးကိုညွှတ်လိုက်တော့လုံးဝန်း၍ထွက်လာသောတင်ပါးနဲ့အတူနီရဲကာပြီးဆုံးကြောင်းအရည်တွေပေကျံနေသည့်တစ်ပွင့်ပန်း၏ပိုင်ဆိုင်မှုဟာဥဿဒင်္ခကိုတံထွေးအကြိမ်ကြိမ်မျိုချစေသည်။
ခါးကနေကိုင်ကာဦးဆုံးဒစ်ကိုဝင်စေတော့ပထမဆုံးတင်းကြပ်မှုနဲ့အတူစည်းပိုင်မှုကိုပါခံစားလိုက်ရတော့ခေါင်းမော့ကာအသက်ကိုဝအောင်ရှုလိုက်၏။ဒူးထောက်ထား၍နေရာပြင်လိုက်ကာအပြင်သို့ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။အံကြိတ်ထားလောက်ပြီဖြစ်သောကလေးငယ်ကသူ့ကိုလှည့်ကြည့်တော့ပြုံးပြကာအဆုံးထိထည့်သွင်းလိုက်၏။
YOU ARE READING
ဦးအချစ်တွေနဲ့.....။ ၪီးအခ်စ္ေတြနဲ႔.....။ (Complete)
عاطفيةဥဿဒင်္ခ_ကိုယ့်ရဲ့ကလေးကကိုယ့်အတွက်အလေးစားရဆုံးသောရှေ့နေပါ ကလေးရှေ့မှာအကြိမ်ကြိမ်ဒူးထောက်ခဲ့တဲ့ကိုယ်ကဒီတစ်ခါလည်းကလေးအတွက်မားမားမတ်မတ်ရှိနေပါ့မယ် တစ်ပွင့်ပန်း_ပန်းက ကမ္ဘာပေါ်မှာတစ်ပွင့်တည်းရှိတဲ့တစ်ပွင့်ပန်းပါ..ဦး တစ်ပွင့်တည်းလည်းရှင်သန်နိုင်တာမို့ပန်...