flatmates (larry)

23

Harry sedyede uzanıyordu ve geldiğinden beri ağlıyordu. Sancısı hafiflemişti, serum takmışlar, gerekli testleri yapmışlardı. Doktorları şu an doğumda olduğundan birazdan gelecekti. Neyse ki doğumun sonuna doğru hastaneye gelmişlerdi ki doktor erken gelebilecekti.

Louis, Harry'nin elini tutup saçlarını okşuyordu. Ona sürekli bir şey olmayacağını söylüyor, hem onu inandırmaya, hem de kendini inandırmaya çalışıyordu.
Hemşire biten serumu çıkarırken "Harry!" Diyerek odaya dalan kişi tüm sessizliği bozdu. Tanıdık kişi ile Harry başını kaldırdı. Bu Michael'dı.

Harry sinirle ona baktı. Onun yüzünden üzüntüden sancısı artmıştı ve kalbini kırmıştı. Bir kez olsun onun gerçekten iyi biri olduğunu düşünmüştü ancak Michael, Harry'nin Louis ile onu aldattığını ima etmişti. Ayrıca onun yüzünden belki de bebeklerine bir şey olmuştu!

Michael, korkuyla Harry'nin yanına yaklaştı ve Louis'yi hafifçe itti. Onu itmesiyle Harry ve Louis'nin birbirini tutan elleri ayrılmıştı. Louis Michael'ın itmesiyle bir iki adım gerilerken sinirle gözlerini devirip ona baktı.

"İyi misin?!" Dedi Michael sedyeye yaklaşıp yanına eğilerek.

Tam o sırada doktorları içeriye girdi. Bu sayede Harry zaten cevap vermeyeceği Michael'a tamamen cevap vermek zorunda kalmamıştı. Doktorlarına içinden teşekkür ederken kadını inceledi. Yorgun gözüküyordu. Gözlerinin altı çökmüştü, yorucu bir ameliyattı heralde? Diye düşündü Harry.

"Geciktim, kusura bakmayın. Bir hastamın doğumu vardı da." Dedi yorgun argın gülümsemeye çalışarak. "Gerekli testler yapıldıysa eğer gelin Ultrasona geçelim."

Bu sefer Louis Michael'ı hafifçe iterek yana kaydırdı ve Harry'nin elini tutup diğer elini de beline koyarak yavaşça kalkmasını sağladı. Michael, Louis'nin bu hareketine karşı gözlerini devirirken Gemma ve Carlos odadaki gerginliği hissedebiliyordu.

Odaya girdiklerine Louis yine onu sedyeye yatırırken yardımcı olmuştu. Ancak Michael, Gemma ve Carlos gibi dışarıda beklemektense peşlerinden gelmiş ve onları yalnız bırakmamıştı.

Doktor bunu garipsese de bir şey demeden stajyerine işaret verdi ki genç çocuk Harry karnını açtıktan sonra jeli karnına döküp yaydı.

Harry burnunu çekip Louis'ye baktı. Sancısı neredeyse geçmişti bu yüzden şimdi daha iyiydi. Louis yaklaşıp yanağını öpünce gülümsedi ve kalbinin ısınmasını es geçip doktora döndü.

Doktor yaklaştı ve probu karnında gezdirerek bebekleri kontrol etmeye başladı. İkilinin gözleri siyah beyaz ekrandaydı.

"Pekala, bebeklerimiz, gayet sağlıklı. Sanırım birazcık canları sıkılmış." Dedi kadın gülerek.

Louis gülümseyerek Harry'e döndü. "Sana demiştim. Onlar iyi, bir şey olmayacak."
Doktor probu karnında gezdirmeye devam ederken onlara döndü. "3. Ayın sonundasınız, Kolları ve bacakları oluşmaya başlamış, bu dönemde dışarıdan uyarılara tepki verebilirler ya da çok küçük hareketleri olabilir." Kadın stajyerine dönüp başını salladıktan sonra probu çekti ve Stajyeri onlara peçete uzattı.

Louis peçeteyi aldıktan sonra Harry'nin karnını hafifçe sildi ve gülümseyip çöpe attı.
Aynı şekilde Harry'nin doğrulmasına yardım ettikten sonra ikili doktora döndü.

"Üzüntüye dikkat etmeniz gerek. Üzülmemeli veya fazla streslenmemelisiniz. Sağlıklı, dengeli beslenmeniz önemli, riski atlatmışsınız ancak yine de dikkat etmelisiniz. Düzenli olarak egzersiz yapmalı vereceğim listeye göre beslenmelisiniz. Bunu sağlamak da eşinize düşüyor..." Dedi kadın Louis ve Michael arasında gözlerini gezdirerek.