2. bölüm

343 19 2
                                    

Alarmın sesiyle zar zor uyandım. Of bu saatte çalmak zorunda miydi ? Usulca gözlerimi açtım ve etrafa baktım. Ah! Tabi ya bugün yeni okula gidecektim..

Hemen kalkıp hazırlanmaya başladım. İlk başta lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım sonra dışarı çıktım. Aynanın önüne geçip. Saçlarımı hafif dalgalandirdim. Ve çok belli olmayacak şekilde makyaj yaptım. Okul formam olmadığı için bugün serbest gidecektim. Üzerime buz mavisi gömleğimi giydim ve altıma da aynı renkte pantolon giydim. Aynada kendime bakıp gülümsedimm içimden "çok güzel karisiniz hanımefendi" dedim. Annemin geldiğini güldüğünde farkettim.

"Neden guluyosun kızım? Dedi daha da çok gülerek. "Hiç aklıma bişey gelmişti de" dedim. Harika! İlk günden anneme rezil olmuştum.. umarım okulda da aynı şey olmazdı..

                             ____
Okula ilk adımımı attım. Hem gergindim hem heyecanlıydım. Stresten başıma ağrı girdi. Babamla müdürün odasına gidip sinifimi öğrendik. Ve müdür bana koridorda dolabim olduğunu söyledi. Kitaplaeimi oraya koyabilirmişim..

Babamı gönderip dolaba yöneldim kitaplarımı koyup kapattım.. yanıma bir tane kız geldi çok tatlı birisiydi.

"Merhaba! Okulda yenisin galiba :)" dedi gülerek. "Evet" dedim bende aynı şekilde gülerek. "Sınıfın?" Dedi soru sorarcasına. "11/E" dedim. "Oha aynı siniftaymisiz!" Dedi gülerek. "Güzelmiş" dedim. "O zaman birlikte gidelim?" Dedi yine soru sorar gibi. "Olur" dedim. Birlikte yürümeye başladık. Çok iyi ve samimi birisiydi. Sevmiştim aynı sınıfta olmamıza da çok sevinmiştim.

Birlikte sınıfa girdik. Herkes bize bakıyordu daha doğrusu bana. Çok garip bakıyorlardı ne yani hiç mi insan görmemişler? Boş bi yer ararken leya beni cekistirerek arkadaşının yanına getirdi.

"Ülkü bak bu Tuana!" Dedi. Sesi oldukça neşeli çıkmıştı. Ülkü ayağa kalkıp bana sarıldı. Biraz şaşırmıştım açıkçası. "Memnun oldum Tuana.. ve hosgeldin" dedi gülerek. "Bende memnun oldum.. ve hoşbulduk" dedim aynı şekilde gülerek.
"Boş bi yer var mı" diye sordum. Çünkü zil çalmıştı ve birazdan hoca girerdi.
Leya arka sırayı işaret etti. Bu harikaydı! Onların tam arkasında oturacaktım. Siraya oturup kitabımı çıkarttım ve beklemeye başladım.

Hoca girince hepimiz ayağa kalktik.
"Oturun cocuklar" oturduk. Ders sanırım matematikti.

Kapı tiklatilinca başımı oraya çevirdim. Ve kapı yavaş yavaş açıldı. Aman Allahım... Bu gerçek olamazdı. Çok yakışıklı bu.. içeriye kumral ve ela gözlü bi çocuk girdi. Çok yakışıklıydı. Gelip yanima oturdu çünkü başka bos yer yoktu..

"Yenisin galiba" dedi "evet" dedim. Sesim titriyordu.. heyecanlandim Allah kahretsin. "Ben çağan efe" dedi gülümseyerek. "Bende Tuana" dedim.

Esrarengiz KasabaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin