6. bölüm

246 21 0
                                    

Sabah uyandığımda kendimi çok iyi hissediyordum. Çünkü bugün okul yoktu ve annemle babam iş icin kasaba dışına çıktılar. Yani 1 hafta yoklar ve ben tamamen yalnızım.. yataktan kalkıp aynanın önüne geçtim. Halime baktım bu ben olamam.. berbat haldeyim. Hemen saçımı başımı düzelttim banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.

.....

Dışarı çıkmak için montumu aldım. Akşam olmak üzereydi. Biraz hava almak iyi gelebilir diye düşündüm. Dışarı çıkıp parka doğru yürümeye başladım. Parka geldiğim de havaa tamamen kararmıştı.

Ve bir ses duydum

Çığlık

Sesin geldiği yöne doğru ilerledim.

Ama bu

Zeynep...

Neden bağırmıştı ki? Yanına yaklaştım beni görünce ayağa kalktı
"Neden bağırdın" diye sordum hafif yüksek bir sesle. "Bir tane adam yerde yatıyordu. Öldü sandım ama ölmemiş" dedi. Korkuyor gibiydi.

Arkamdan bir ses duydum

"Tuana"

Bu çağandi

"Ne işin var senin bu saatte dışarıda?" Dedi sesi oldukça sert çıkmıştı. Neden sinirlendiğini anlayamiyorum dışarı çıkamaz mıydım?
Zeynep bı anda caganin dudağına yapıştı. Kalbim acıyordu çağan onu itip bağırmaya başladı

"Napiyosun sen? Kafayı mı yedin?" Dedi.
Arkamı dönüp ordan uzaklasacaktim ki çağan kolumu tuttu. "Bu saatte eve tek başına gidemezsin" dedi. Artık çok oluyordu neden bana karışıp duruyorlar ki? "Bana karışıp durma artık! Ben kendi başımın çaresine bakarım" dedim. Sinirliydm çağanin arkasından leya belirdi. Oda bana tedirgin bi şekilde bakmaya başladı ve ardından konuştu.

"Tuana? Sen? Bu saatte dışarı da napiyosun? Kafayı mı yedin?" Dedi. Sesi hiçte normal gelmiyordu. "Anlamiyorum sizin neyiniz var? Zaten bu kasabaya geldiğimden beri garip şeyler oluyor. Birde sizin bu tavırlarınız" dedim sinirle. Ama beni pek dinlemiyor gibilerdi. Leya kolumu tuttu "seni evine bırakalım dinlen" dedi. Kolumu çekip biraz uzaklaştım
"Ben kendim giderim! Çocuk değilim!" Dedim.
Leya bana yaklaştı. "Tuana inat etme burası güvenli değil!" Dedi sesi sakin çıkıyordu. "Gidelim o zaman" dedim.

Evin önüne gelince durdular "ışıklar neden yanmıyor annenle baban uyuyor mu?" Diye sordu çağan. "Hayır İkiside kasaba dışındalar" dedim. İkisi yine tedirgin olmuştu. "Dikkatli ol. Mümkün olduğunca kapıyı kimseye açma. Pencereleri kapattigina emin ol"  dedi çağan. Ses tonunda korku vardı. Uzatmak istemediğim için başımla onayladım ve eve doğru adimladim hala bekliyorlardi. Ben eve girince gittiler. Aklıma Zeynep geldi. Adam demişti ama adam falan yoktu orda? Bana oyun mu oynamıştı?

.....

Okula geldim. Bugün bı karar almıştım.  Caganla ve leya ile konusmicam. Ülkü ile bi sorun yoktu ama leyanin yakın arkadaşı olduğu için artık onunla da konusmayacaktim. içeri yağız girince bana gülümsedi ve yanıma gelip oturdu

"Günaydın" dedi Gülerek.
"Günaydın" dedim.
Hoca girince ikimizde önümüze döndük.

Teneffüste leya yanıma geldi ama konuşmadım. Ben konusmayinca oda gitti. Yağız tekrar bana döndü
"Aranızda bi sorun mu var?" Dedi. "hayır" dedim. "Yarın sinemaya gidelim mi" dedi. Ortamı yumuşatmak ister gibi. "Olur" dedim.

.....

Eve doğru gidiyordum. Bugün tek gidiyorum. Çünkü leyalarla konuşmuyorum. Arkamdan biri seslenince durdum yagizdi.

"Birlikte gidelim" dedi sıcak sesiyle. "Olur" dedim. Ve yürümeye başladık.

Esrarengiz KasabaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin