2 hafta sonra
odamda oturmus dışarıyı izliyordum. bugün günlerden pazardı. ve yarın yine okul vardı. ben eski okulumu istiyorum ama...
telefonumu elime alıp bizimkilerin fotoğraflarına bakmaya başladım. birlikte cekildigimiz videolara baktım. gözümden yaşlar süzüldü.
onları çok özlemiştim böyle olmamaliydi. her ne kadar telefonla konussakta insan bununla yetinemiyor. gidip sarılmak kokularını içine çekmek istiyor.
seslerini bile özlemiştim leyanin ilk gun yanıma gelip benimle arkadaş oluşu hâlâ aklımda bir yerdeydi.
kapı çalınca annem içeri girdi.
"noldu anne" diye sordum.
beni süzüp bir süre sonra konuşmaya başladı. "iyi misin tatlım" dedi. bişey demedim. ben konuşmayınca o tekrar konuştu.
"hadi hazırlan gidiyoruz" dedi. "nereye" diye sordum. heyecanlanmıştım. annem gülüp devam etti. "sinemeya" dedi. beklediğim şeyi denemişti. yine yüzüm asıldı. "ben gitmek istemiyorum" dedim. annem bu halime üzülüp yanıma oturdu.
"neden böyle yapıyorsun kızım" dedi. "sanki bilmiyorsun" dedim kendimi tutamayıp. bişey demeden odadan çıktı. haklıydım işte oda biliyordu haklı olduğumu.
telefonum çalınca ekrana bakmadan açtım. duyduğum ses karşısında donup kaldım. çok özlemiştim bu sesi. "Çağan" dedim. "efendim tuanam" dedi. ağlamamak için zor duruyordum. "napiyosun" dedim ama sesim titremisti. "ağlıyor musun" dedi. "hayır" dedim. "yalan söyleme" dedi. "tamam ya ağlıyorum" dedim. güldü. "ağlama" dedi. bişey demedim. "Tuana benim şimdi kapatmam lazım" dedi. arkadan bi ses daha duyuldu. "oo hiç rahatsız olma aşıklar gibi konuş hayatım" dedi. denizdi bu sesini inceltiyor bide gay mi bu çocuk?
caganla konuşmak iyi gelmişti.
_____________
okulda sıradan bir gundeydim yine. o günden sonra cansuyla hiç konusmamistim.
yanıma birisi geldi. bu bizim siniftaydi ama daha önce hiç konusmamistik.
"merhaba" dedi gülerek. "merhaba" dedim gülerek. "arkadaş olabilir miyiz" dedi. baya samimi gelmişti. "tabi olalım" dedim.
"kantine inelim mi" dedi. "olur" dedim. birlikte kantine inip oturduk.
"sen nerden geldin buraya" dedi. ona vampirlerden bahsedemezdim. "boşverelim onu" dedim. oda ustelemedi. "peki orayı mı daha çok seviyordun yoksa burayı mı" dedi.
"orayı" dedim hiç düşünmeden.
"neden" dedi. "ordaki arkadaşlarımı daha çok seviyordum" dedim.
zil çalınca birlikte sınıfa çıktık. son dersimizdi.
ders bitince buglemle birlikte dışarı çıktık. konusarak eve doğru gidiyorduk.
"sizin ev nerde" dedi. "geldik sayılır şurası" dedim.
sarılıp vedalaştık. o gidince bende eve girdim. evet burda arkadaş edinmiştim ama ben diğerlerini istiyordum.
odama çıkıp kapıyı kapattım. ne yapıp edip benim esrarengiz kasabaya dönmem lazımdı.
bugün değil ama elbet birgün dönerdim. annemi ve babamı nasıl ikna ederdim bilmiyorum ama bir şekilde ikna edip gitmem gerekiyordu. tekrardan oraya tasinmamiz lazımdı.
ben buraya alışamadım hâlâ. ama oraya hemen alışmıştım. normallik bana göre değildi ki.
bi şekilde onları ikna edecektim. yoksa burda kafayı yicem.
çünkü burası cehennemden farksız ve ben daha fazla burda kalırsam ölücem.
size dayanamayıp yeni bölüm attım 😁👍
