Mesaj sesiyle uyandım. Kim olduğuna baktığım da çağandi. Gülümsedimm bu saatte neden mesaj atmış olabilir ki telefonu açıp mesaja girdim.
"Acil buluşup konuşmamız lazım bize gel" yazıyordu. Hemen mesajlardan çıkıp üzerimi giyindim saat gecenin üçüydü. Evden yavaşça çıkıp cagangile doğru yürümeye başladım. Daha doğrusu koşuyordum çünkü korkmaya başladım.
Çağanin evine gelince gülümsedim zile basıp beklemeye başladım. Çok geçmeden kapıyı açtı. Yüzü garip bir şekilde yüzü asıldı. Beni çağıran o değil miydi neden böyleydi şimdi?
"Sen bu saatte burda ne ariyosun!" Dedi. Sesi biraz sinirliydi. "Sen çağırdın?" Dedim. Kolumdan tutup içeri çekti ve kapıyı kapattı. "Ben deli miyim de seni bu saatte buraya cagiriyim ? Kendim gelirdim bişey olsa" dedi. Ama mesaj ondan gelmişti eminim cebimi yokladigim da telefon yoktu. Evde unutmuş olmalıyım... "Telefonu evde unutmusum yoksa gösterirdim" dedim. Biraz sakinlemis gibiydi "tamam inanıyorum sana" dedi. Neler oluyordu. "Ama kimdi o" diye sordum.
Koltuga oturdu.. cevap gelmeyince ayağa kalktım "ben gidiyorum" dedim. Hızla önümü kesip konuşmaya başladı. "Bu saatte tek başına gidemezsin" dedi. "Giderim" dediğim de kolumu tuttu. "Burda neler olduğunu bana anlatacak misin" dedim tekrardan. Bi sure bana öylece baktı. Cevap vermedi
"Ben gidiyorum anlatmayacaksan" dedim kolumdan yakaladı. "Burda kaç kişi tanıyorsun" diye sordu ilk başta. "Aslında pek fazla tanıdığım yok. Sen leya ülkü yağız.. ve Zeynep" dedim. "Peki bizi iyi tanıdığına emin misin" diye sordu. Bir süre gözlerine baktım. Neler oluyordu tabiikide onları iyi tanıyordum "evet" diye cevap verdim. "Sanmıyorum" dedi. Ne demeye çalışıyordu? Korkmaya başladım. Tüylerim diken diken olmaya başladı. Ben konusmayinca o tekrar konuştu "peki yaranın kaybolması dışında başka bir gariplik oldu mu?" Diye sordu. "Onu hemen zeynebe söyledin" dedm sinirle. Gözlerime bakıp "ben kimseye birşey söylemedim. O kız yalancının teki her neyse Şimdi söyle bi gariplik oldu mu?" Diye sordu tekrardan. Düşünmeye başladım. Evet olmuştu "parka gittiğim de zeynep orda adamın olduğunu söyledi ama parkta kimse yoktu" dedim. Başını sallayıp konuşmaya başladı "çünkü Zeynep sana oyun oynadı" dedi. Ben konusmayinca devam etti. "Peki toplu bir yere gidince herkes sana bakıyor mu?" Diye sordu. Yağızla sinemaya gidince herkes bana bakıyordu. "Evet" dedim. "Hâlâ anlamadin mı?" Dedi. "Neyi? Biraz daha açar mısın lütfen" dedim. Tekrar yüzünü bana çevirdi. Gözlerime baktı ve derin bir nefes aldı.
"Bu kasabada vampirler yaşıyor Tuana"
