Motorcu • Texting

Bölüm²⁴

Keyifli Okumalar
(:

⭐'ı parlatıp oy vermeyi unutmayın ♡

Bacaklarımı karnıma sokmayı amaçlayana kadar kendime çektiğimde tekrar tekrar balkonun verdiği huzurun başka bir şey de olmadığına kanaat getirmiştim. Annem ve babam uyumuş bende ders çalışmaya biraz ara vererek balkona çıkmıştım. Elimdeki kahvemden bir yudum daha aldığımda balkonun kenarına indirdiğim telefonumun ekranı aydınlandı.

Umutla telefonu aldığımda yüzümde bir gülümseme oluştu. Ben biliyordum dayanamazdı, yazardı biliyordum.

Ekranı açtığım an yüzümdeki gülümseme silindiğinde bulanıklaşan bakışlarımla başımı gökyüzüne kaldırdım. Derin bir nefes aldığımda telefonun ekranını tekrardan kapatıp kucağıma bıraktım. Nida'ya sonra da dönebilirdim o sorun etmezdi böyle şeyleri.

Kollarımı göğsümde birleştirdiğimde mutfağın ışığı bir anda yanınca irkildim. O tarafı döndüğümde uyku pijamaları ile duran babamla göz göze geldim. Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. "Prensesim?" dedi balkona girerek.

"Efendim?"

Uzun süredir konuşmadığım için sesim çatallı çıkarken babam yanıma bir sandalye çekerek oturdu.  "Niye burdasın?"

"Bunaldım öyle, biraz hava alayım dedim."

"Annen mi bir şeyler söyledi yine? Ders konusunda mı çok dalıyor?"

Başımı olumsuz anlamda salladım. Tek isteğim babama sarılmaktı ama durduk yere yapsam sorgulayacaktı şimdi...

"Yok annemle aram iyi..."

"Belli ki bir şeyler yolunda gitmiyor ama?"

Tekrardan gökyüzüne dönerek başımı olumlu anlamda salladım. "Bu yolunda gitmeyen şey hayat mı? Ya da Bora mı?"

Bora, yani hayatım.

Babama döndüğümde kendimi ne kadar sıksamda fayda etmediği için gözümden bir yaş düştü. "Birilerinin kalbi kırılmış."

Titrek bir nefes aldım. "Sanırım öyle oldu..." dediğimde kolunu belime sararak beni göğsüne çekti. Kollarımı beline dolayarak kendimi bıraktığımda dudaklarımdan arasından bir hıçkırık döküldü. Babam ellerini saçlarımda gezdirdiğinde başını eğip öptü saçlarımı.

"Her şey düzelir babacım, merak etme. Bora hakilatli çocuktur anlar hatasını, gerekenide yapar ben inanıyorum... Bak bu kadar üzülmen yersiz, aranız tekrardan eskisi gibi olacak eminim."

Başımı olumsuz anlamda salladım..

"Aramıyor, sormuyor kaç saattir."

"Özleminden bir yerlerde zıkkımlanıyordur kesin... Birazdan haberi gelir ayyaş ayyaş bir kavgaya karışmıştır yine. Bir saat veriyorum karakolluk olacak yine."

Başımı geri çekerek güldüğümde babam yüzümü avuçlayıp göz yaşlarımı sildi. "Ağlama güzelim, bak göreceksin yarın köpek olacak kapına. Bulmuş senin gibisini bırakır mı sence?"

"Baba ya," dedim gülerek.

"Hadi kalk kalk annen şimdi basarsa bizi fena olur daha da kurtulamayız dilinden."