Bölüm şarkıları:
Emir Can İğrek, Defoluyorum
Emir Can İğrek, 1001
Manuş Baba, Dönersen Islık Çal
Yüzyüzeyken Konuşuruz, Uykusuz ve Dengesiz
Yıldız Tilbe, Buz Kırağı
🍁
Avucundaki sarı yapraklar
Parçalanmadı kalbin kadar•🧭•
Arda Gökmen:
Güz yarası, beni neden sevmedin?
Şarkı çaldı. Tekrar, tekrar, tekrar. Gözlerim kapalı, kulaklıklarım takılıydı. Dudaklarımın arasından çıkan duman üzerimdeki karanlık gökyüzüne salınırken ayaklarımı zemine koyup salıncağımı kendimle beraber geriye doğru çektim. Ayaklarımı yerden kaldırdım ve ileri geri sallanmaya başladım. Düşünceler diğer gecelerden farksızdı. Akışına kapıldım yine kafamın içindekilerin. Kül, küllüğe değil göğüs kafesime dökülmeye başladı.
Bazen seni tamamlamayan ama senin son parçan sandığın bir insan vardır. Sana uygun değildir, senin için değildir ama ona inanırsın, ona kanarsın. Sen onun için hiçbir şey değilsindir ama en çok ona yanarsın.
Bir cümlesi, yerin en dibinde hissetmeni sağlayabilir. Onun birkaç kelimesi sana cehennemi yaşatabilir. Susmak da bir tepkidir, özellikle de çenesi bir an olsun kapanmayan bensem susan, anlasınlar ki son kez boyun eğmişimdir.
Kendi kendime konuşurken kimi kandırıyorum bilmiyorum. Bu yürek, ona boyun eğmeyi hiçbir zaman bırakmayacak.
"Vazgeçeceğim," diye mırıldandım parkta tek başımayken. Beni benden başka kimse duymadı. "Vazgeç artık." Sigarayı dudaklarımın arasına yerleştirdim. Dumanı içime çektim ama söylediğim cümleleri içim almadı. Öksürmeye başladım. Nefesim kesildi.
Daha fazla görmezden gelemeyeceğimin farkındayım. Daha fazla reddedemem. O başkasına aşık. Her hatasına rağmen onu kabul ediyor. Tıpkı benim ona karşı koyamadığım gibi ölse karşı koyamayacağı biri var hayatında. Her zaman onu tercih edecek. Gerekirse beni silecek ama günün sonunda yine ona gidecek.
Büyü dedi bana. Bunu bekliyormuşum. Ne söylerse yaparım demiştim, yapıyorum yine.
Büyüyorum ben, o günden beri büyüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANALİZ
AcciónZifiri karanlıkta kalan kendini kör sanırdı. Gözler görmez olduğunda, kulaklar duymaz olduğunda; kimi zaman gecenin siyahına, kimi zaman seherin kızıllığına bulaşırdı suçun lekesi. Gerçek denilen şey, bu lekelerin ardına gizlenip günyüzüne çıkmayı b...