Zifiri karanlıkta kalan kendini kör sanırdı.
Gözler görmez olduğunda, kulaklar duymaz olduğunda; kimi zaman gecenin siyahına, kimi zaman seherin kızıllığına bulaşırdı suçun lekesi. Gerçek denilen şey, bu lekelerin ardına gizlenip günyüzüne çıkmayı b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları: Billie Eilish, Therefore I Am Demi Lovato, Confident Imagine Dragons, I'm So Sorry The Score, Born For This
⚖️
İskeleye varmaya çalışan tekne Fırtınaya kapılıp yönünü değiştirdi. Ve yıldızlar yağmaya başlamadan önce Bir kadın, gökyüzüne kurban edildi.
•⚓•
Görkem'in gayriresmi panik atak tanısı, bir uzman tarafından tescillenmiş fakat araya Bige ablanın da girmesiyle birlikte resmiyete dökülmeden reçete yazılmasının bir yolu bulunmuştu.
Görkem, bir psikolojik rahatsızlığa sahip olduğunun başkaları tarafından duyulmasını kesinlikle istemiyordu. Bu onu birçok açıdan geri planda bırakırdı ve iş rütbe atlamaya geldiğinde ona büyük bir sorun olarak geri dönebilirdi. Bu yüzden Necip Amir'in ve benim tanımadığım birkaç kişinin daha bilgisi dahilinde Görkem için bir ayrıcalık sağlanmıştı.
Nedense psikiyatristin kapısında onu beklerken içime onun ileride sürekli terfiler alacağı doğmuştu.
Sarhoş olduğu gecenin ertesi günü başı ağrıdan çatlıyordu. İlaç kutularını avucumun içine bırakmış, onları ondan uzak tutmamı istemişti ve sonra bana yardıma ihtiyacı olduğunu söylemişti. Böyle anlarda yardım istemenin ne kadar zor olduğunu bilirdim, bu yüzden açık bir şekilde ifade edebilmesi beni gülümsetmişti. Psikiyatriste tek başına gitmek konusunda çekinceleri vardı, ben de tüm bu süreç boyunca onun yanından bir saniye olsun ayrılmamıştım.
Beni ilk seansımdan sonra Çağdaş Hoca'nın kapısından almaya gelişini ölsem unutmazdım.
"Adam Çağdaş Hoca'yı tanıyormuş," demişti çıktığında. "Ben de seanslarıma senin gibi onunla devam edeceğim."
"Bunu sen mi istedin yoksa psikiyatrist mi önerdi?"
"Ben istedim," diye cevaplamıştı beni. "Beni biraz paranoyak bulacak olabilirsin ama özellikle şu sıralar hayatıma yeni birilerini almak istemiyorum. Hele ki hiç tanımadığım birine içimi dökmek... Mümkün değil. Güvenli alanımızda kalmalıyız sevgilim."
Onu başımla onayladığımda endişelerini görebiliyordum. O endişeler, içini kemirip durdu birkaç gün daha. Bana hiç söylemedi ama Bahar ve benim holdinge gitmemiz konusunda hâlâ rahat değildi. Planına güveniyordu, bana olan hisleri aklının önüne geçmesin diye savaş veriyordu ve o savaştan neredeyse yenik ayrılıyordu.
Dün geceyi bilmem kaç tane soruyu motor takmış gibi hızlı hızlı çözerek masasında geçirmişti. Ben bu sırada onun yatağında oturuyor, odama asacağım yeni fotoğrafların çıktısını bana hazırlaması için tek tek galerimden seçip Kaya'ya gönderiyordum. Kaya gözlerini deviren emojiden yollamıştı bana ama ne zaman bir fotoğraf göndersem anında ne olduğuna bakmak için aktif oluyordu.
