Ma Vie

Chapter 27: Job Interview

~27~
One important key to success is self-confidence. An important key to self-confidence is preparation.
-Arthur Ashe

05:06:15

Marami rami na din ang nagp-PM sakin na namimiss na daw nila ang update ng Ma Vie. Medyo natawa pa ako. Kasi hindi pa din ako minsan makapaniwala na may gustong maki-tsismis sa nangyayari sa buhay ko. Feeling ko kasi puro naman kalokohan. Mehehe. Meron ding nagsuggest na magshare daw ako ng horror experience ko. Kaso wala pa akong maisip na humorous at based from experience talaga. Alam ko meron, medyo nakalimutan ko lang ang deets. Siguro saka na pag naalala ko na ulit. Tumatanda na kasi ako. Dejk. Tos nagsuggest din yata ng transportation experience. Ang alam ko, nagshare na ako ng first bus experience ko. Tho yung dito sa Keneduh, wala pa yata. Pero wala namang masyadong bloopers. Tingin ko hahaha.

So ano ba gusto kong pag-usapan ngayon? As the title speaks, job interview.

Teka isipin ko kung ilang job interviews na napuntahan ko. Mabibilang na din siguro sa daliri. Pero hindi pa naman yata lumagpas sa sampu.

But every time I have an interview, it still feels like the first time. Ewan ko.

Job Interview. Isa 'to sa mga nakakakabang pangyayari sa buhay ng isang tao. Puwera na lang kung yung aaplayan mo eh may mataas kang kapit at formality sake na lang ang interview mo. Nevertheless, nakaramdam ka pa rin ng kaba, panigurado yun.

Anxiety often accompanies an interview. Teorya ko lang. Parang may unwritten agreement yung reaction ng katawan natin tuwing makakatanggap tayo ng scheduled interview or when you will be on that interview. The hypothalamus stimulates the sympathetic nervous system to release the stress hormone corticotrophin-releasing hormone, or CRH. Thereby causing anxiety. So you are both stressed and anxious. Meaning, normal lang naman na reaction ng katawan di ba.

Pero alam mo ba ang usual na mga tanong tuwing interview?
1. Tell me about yourself
2. Why do you think we should hire you?
3. Why did you choose our company?
4. What are your strengths and weaknesses?
and so on.

O ayan ha? Sa mga nagbabalak sumabak sa trabaho, gumawa na kayo ng script niyo dahil panigurado, kahit isa diyan, sapul, hahahahaha.

Bakit nga ba paulit-ulit na tinatanong yan kahit alam naman nila (ng employer) na karamihan sa aplikante eh meron ng scripted version ng sagot nila? Kasi ang totoo niyan, kahit scripted pa ang sagot mo, your actions, facial expressions and how you deliver your answer speaks volumes. And they will start from there.

Katulad ako kunyari. Tuwing: Tell me about yourself, may memorized answer na ako na kung unang beses mo kong pakinggan parang natural na tuloy akong magsalita ng English, huehuehue.

Lagi kong sagot: I'm *insert my full name here*, but you can call me *insert my nickname here* for short. I'm the youngest in the family of four. That already includes my father who is an *insert my dad's profession*, my mom who's a *insert my mom's profession*, and my elder brother who's currently taking *insert my brother's current course*. Then ad lib, ad lib. HAHAHAHAHA.

What makes my answer unique is not the scripted part, but how I deliver my ad lib. Kaya ad lib kasi spontaneous nga di ba? Yung unang parte, yun lang muna ang pampadulas mo. Pampalakas ng loob ba. As how you then impress them with what you've got.

Kung trip niyong gayahin ang script ko, okay lang. Damay-damay na. Mehehe.

Alam na nga 'to ni hunnydew, saulado na nga din niya script ko, seryus, hahahaha.

So anyway. Nung unang beses akong in-interview. Kakagraduate ko lang non syempre. At kakatapos ko lang kunin lahat ng necessary trainings to apply for a volunteering position- which is required sa kahit anong health institutions. Una kong inaplayan yung The Medical City. Nakapasa naman ako sa exam, then interview na nga.