Su: "Yiğit abiyi ve kardeşini bırak, istediğin oldu." Duygusuzca söylemiştim artık benim öyle abim yoktu. Bunu biliyordu böyle olacağını biliyordu ve yapmıştı yapacağını.
Miran: "Bırakıcam sözüm sözdür ama ilk önce tümününle benim olman gerekiyor. Benim gerçek karım olman gerekiyor her anlamda." Deyip bileğimi tutup surukluyordu. Odaya tekrar geldiğimizde yatağa baktım. Buna hazır mıydım, yapabilecek miydim, bir kaç saattir tanıdığım adamla sadece ismini bildiğim biriyle yapabilir miydim?
Su: "Bak aklını başına topla, konak ayağa kalkmıştır, ben ağa kızıyım bütün aşiret peşimize düşmüştür, çoktan polis, jandarma , babam, abimler beni aramaya başlamışlardır."
Miran: " Bu iş sadece İmam nikahıyla olmaz Rana. Ben bi ağayım benim namusumu abin şerefsizi aldı! Yat şu yatağa beni zorlama." Diye bağırmıştı, elim ayağımı hareket ettiremiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbisemin düğmelerini açıyordu, karşısında çırılçıplak kalmıştım beni yatağa yatırdı. Gözlerimi sıkıca kapattım, kendimi Miran Şahmarana bırakmıştım, tek dileğim çabukça bunlar geçsin...
