BİR AKIM MESELESİ /TEXTİNG (TAMAMLANDI)

3.6

6 ay sonra;

"Ama ayaklarıma baksana, davul gibi şişti! Kramp girdi Kortaç! Masaj yapman lazım uyan!"

Omzunu artık dürtmekten çürüttüğüm kocam hala uyanmazken komodinin başında duran bardağı sertçe yere attım.

"Ah! Kafam kanıyor!"

"Ne!"

Yattığı yerden anında doğrulup kocaman gözlerle bana döndü. Bakışları yerde paramparça duran bardağa ve bana gidip gelse de hala kanlı bir kafa aradığına yemin bile edebilirdim.

"A-ama ama sen iyisin?"

Başımı iki yana sallayarak ayağımı uzattım.

"Kramp girdi masaj yapsana."

Gözlerini kapatıp az çok masaj yapmaya devam etti. Saat gecenin dördü olmuştu ve sabahtan beri kahveleri sanki ben içmişim gibi uyuyamazken Kortaç bir tarafını devirmiş uyuyordu.

Annecim sende uyusan da acaba bende biraz olsun uyusam mı? Hani bebekler uyku problemini doğduğunda yapardı, kime, neden özendin sen be güzel kızım?

"Kortaç."

Ses vermedi.

"Kortaç."

Tekrar ve tekrar omzuna dokunduğum sırada hala uyanmadığından burnunu ve ağzını kapatıp nefes almasını engelledim.

"Aşkım ne oluyor ya?"

Kendimi geri çektiğim sırada Kortaç ölü gibi bana bakıyordu.

"Aşkım sana şey soracaktım. Beni uyku tutmadı uyuyamıyorum da, sen uyuyor musun?"

Ama ne yapayım canım! Hamileyim ben hamile.

"Ela güzelim dalga mı geçiyorsun? Yat uyu ne olur yarın çok işim var."

Başımın arkasındaki dört tane yastığı tek tek düzeltip arkama yaslandım.

"Acaba yastığını bana mı versen? Midem ağzıma geldi, uyuyamayacağım."

"Hayatım triplexte uyuyorsun farkındasın değil mi?"

Yastığı benim yastığım üzerine koyduğunda tekrardan başımı yasladım. Allah belamı vermesin şimdi midem bulanmıyor ve daha rahat hissediyordum.

"Sağ ol aşkım çok iyi geldi."

Baş ucundaki sürahiden koca bir bardak su içip bir bardak da bana uzattığında gülerek arkasını işaret etti.

"Yastığım yerdeyken dahi nasıl sana fayda sağlayabiliyor bir bilsem?"

Rezillik! Valla billa rezilliğin dibi!

Sakin ol, sakin ol, kocan o senin. Nelerini gördü, nelerini gördün bu mu koyar be sana heheyt!

"Sen uyumuyor muydun az önce devam etsene Allah Allah!"

Yavaşça yerimden kalkıp odadan çıktım. Karnım artık sadece laf üzerinde değil gerçekte de burnuma kadar gelmişti. Bazen acaba doktor bana söylemiyor da ikiz mi doğuracağım diye korkmuyor değildim.

Mutfağın her daim açık olan kapısından içeriye girip dolabı açtım. Karşımda dün akşam aldığım kocamam pastam duruyorken sevinçle ona uzandım.

Sanırım aldığım kilo yirmi olmuştu. Neyse doğurunca hepsini verirdim artık.

Çatalımı da alarak salona geçtim. Pastam tamı tamına on iki kişilikti ve ben bu açlıkla hepsini yiyebilirim gibi geliyordu.