Ağlasam Sesimi Duyar Mısın?

4. Bölüm

Selamm iyi okumalar dilerimm.
150 okunmadan 65 beğeni
200 okunma olursa 73 beğeni istiyorum. Yoksa bölüm geç gelir.

-

Halbuki her şey ne kadar da hızlı gerçekleşirdi değil mi?
Birinin doğumu, birinin ölümü olurdu. Birinin umudu, birinin korkusu..
Ben daha az önce ölecektim ama şimdi bana verilen şans yeniden doğmam içindi. Bana sorsalar yini de ölmek derdim çünkü yeniden doğsamda hayatım aynı bok olacaktı. Ben başlı başına bi belaydım ama bu sefer farklıydı. Belki de bu sefer şans yüzüme gülmüştür dedim.

Daha demin tek çıkış yolum intihar derken yine yankı sarcanın 'her zaman bi umut vardır'. dediği cümleye gelmiştim. Sokak lambası varsa umut vardır. Dedim içimden ve bu sokakta bir sürü sokak lambası vardı. bana ilk kez ve belki de son kez bi umut ışığı doğmuştu ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.

'Bak biliyorum daha beni tanımıyorsun. Güvenmemem normal ama inan bana, benimde her gün motorumun önünde biri yatmıyor.' Öyle bi konuşmuştu ki sanki bu cok mükemmel bir şeymiş gibi.

'Ha tamam ya. Her gün yatmıyor mu? Hemen güveniyorum sana.' Dediğimde sinirlerim bozulmuştu. O dediğim şeye gülerken bense ona tip tip bakıyordum.

'Daha ismini bile bilmiyorum nasıl olacak ki bu?' Diye Sordum.

'Sorun ismimi bilmemen mi? Çağlar ben.' Diyerek sanki normal bir tanışma yapıyormuşuzcasına elini uzattı.

Yine ufaktan kararsız kalmıştım ama ayıp olmasın diyerek elini tuttum.

'Lalin bende, memnun oldum.' Diyerek bende onun gibi sanki normal bi tanışma yapıyormuşuz gibi nazik konuştum.

'Güzel isimmiş, sana, yakışmış. bu ismi herkes taşıyamaz.'

'Lalin, kırmızı demek değil mi niye taşıyamasın kimse?' Diye şaskınca sorduğumda.

Gülerek 'yakut kırmızısı demek. Aura meselesi bu şekerim. Tutarım istedig-'
Dediğinde daha fazla dayanamayıp gülmeye başladım.
Bu çocuk cidden şakamatikti.

'Şaka bi yana isminin sana yakışmasını sonra açıklıyayım.' Diyerek konuyu kapattı. Bende çok zorlamayalım Diyerek daha fazla sormamıştım ama merak da etmiştim orası ayrıydı...

'Tamam, kabul.' Diyerek kararım değişmeden hızla konuştum.

'Güzel. daha sonra ismini daha açıklayıcı şekilde de anlatırım istersen.' Dediğinde neye dediğimi anlamamıştı. gülümseyerek devam ettim .

'En başta söylediğin teklifi kabul ettim.'

Zaten ölmek istiyordum. 2 hafta yanında dursam ne yazardı? Baktım onunla da olmuyo, bu sefer gerçekten bi arabanın önüne atlar bitiririm hayatımı. Zaten hayatımda kaybedeceğim bir şey yok battı balık yan giderdi.

'Bi dakika sen ciddi misin?'
Dediğinde hızla gelip belimden sarıldı. Ben daha ne olduğunu anlamadan o geri çekilerek.
'Çok özür dilerim. Ben bi an şey oldum.'
'Ney oldun?' Diye sorduğumda. 'Heyecanlandım.' Dedi gülerek.

Garipti. Neye heyecanlandığını bile anlamamıştım.
Sevinmişti neden bu kadar sevindiğini bilmesem de.. birinin bana bu kadar destek olması hoşuma gitmişti.

'Hadi, kalk. Gidelim burdan artık.' Dediğinde ayağa kalkıp bana tekrar elini uzattı.
Yine eli boşta kalmasın diye yanımdaki telefonumu da alıp Elini tuttum.
İsteğini boş çevirmediğim için yine gülümsedi.

'Beni Alladin gibi düşün. Ne istersen dileğini gerçekleştiricem.' Diyerek gülümsemesini hiç bozmadan beni motora doğru ilerletti.

Ne istenirdi ki? Daha bunu bile bilmiyordum.