Ağlasam Sesimi Duyar Mısın?

23. Bölüm

Selamm, iyi okumalaaarrr:)
Yazım ve noktalama yanlışlarım var biliyorum ve şimdiden özür dilerim elimden geldiğince düzelttim ama gözümden kaçmış olabilirrr hatta isim hataları bile olabilirr

İnstagramdan her türlü, her şey için yazabilirsiniz sizinle konuşmayı seviyorum hatta karakterlerin dedikodusunu bile yaparızzz aynı zamanda soru cevap ve açıklamalar da yapıyoruum.

(Serolingo_._)

-

Odaya girip masa'nın üzerindeki telefonumu aldığım gibi kaya'yı arayacakken benim telefonum çalmaya başlayınca ekrandaki numarayı gördüm. Belki önemlidir hatta tanıdık biridir, kayadır  telefonlarının şarjı bitmiştir diye düşünerek telefonu açtım. Halbu ki kaya'nın şarjı bitse ilk arayacağı kişi ben olmazdım ki zaten, işte bunu bile düşünmemiştim o an.

'Alo,' Dediğimde gelen sesin kime ait olduğunu anlamaya çalıştım.

'Alo, lalin. Benim kuzen'in buse.' Diye konuştuğunda durdum. Cevap vermedim.

Anca mı anlamıştı kuzenim olduğunu? Ondan hep nefret etmiştim hatta bir dakika bile konuşmak istememiştim en başından beri, havalı ve zengin tavırlarıyla bana çektirmediği şey kalmamıştı. Acıyordum ona da, çevresindekilere de hatta teyzeme bile açıyordum. Böyle bir kıza sahip oldukları için, bence kendileri de kızın'ın ne mal olduğunu biliyordu, güzel kızdı ama ne yazık ki Allah sadece güzellik vermişti.

Teyzem bilmiyordu belki ama her türlü yerden farklı sevgilileri vardı, her gece eve başka bir çocuk, başka bir adam bırakıyordu ama teyzem'in hiç birinden haberi dahi yoktu, ne yazık ama değil mi? Asıl okuması gereken kişiyi evde hizmetçi olarak çalıştırıp, okuma hevesi içinde zerre olmayan kişiyi özel okula göndermek..

'Kapatıyorum buse.' Dedim sakin bir sesle, o ise benim aksime birden yükseldi.

'Bekle kapatma, annem seninle konuşmak istiyor. Özlemiş seni, keşke tekrar gelse, dönse evine diyor. Başını bi kere öpüp sevsem diyor.' Dediğinde durdum, düşündüm. Bir az, sessiz kaldım.

Yapmazdı. Teyzem hiç bir zaman beni evde istememişti, hele saçımı öpüp sevmesi hiç yapacağı hareket değildi, inanmamıştım.

'Yalan söylediğini biliyorum buse, kapat şu telefonu.' Dediğimde yüksek seste kahkaha sesleri duymaya başladım. Bir kişiye değil on kişiye aitti. Bir sürü kahkaha atan insan.. hepsi de bana gülüyordu değil mi?

'Annem seni o kadar sevmemiş ki sen bile inanamadım dimi bunları diyeceğine, yazık sana ya. Hiç annen olmadı senin, kimse de örmedi saçını. Kıyamam senin gerçek evin bile olmamıştı dimi?' Diyip bir az durdu. 'Sen bu evde hep fazlalıktın lalin ve bunu hep Biliyordun ama gidecek yerin olmadığı için evde hizmetçi olmaya devam ettin.'  Dediğinde daha fazla dayanamadım. 'Peki sen buse? Teyzem eve her gün başka biriyle geldiğini  verdiği paralar'ın bir tanesini bile okulda yemek almak için kullanmayıp barlarda harcadığını duysa.. senin başını sevip okşar mıydı?' Dediğimde sessiz kalma sırası ondaydı. 'Bence sende bunları bi düşün.' Diyerek telefonu kulağımdan çekip kapattım.

Gözlerim dolmuştu ama o tek damla yaş gözümden akmasın diye çok uğraşmıştım.

'Söyle sana kim ne yazmış  ya da ne atmışlar?' Diyen çağları kapının önünde bana bakarken gördüm. Gülmüyordu, hatta o da benim gibi bakıyordu.
Tam anlatacağım sırada sustum.
'Neyse ya bir şey olmadı, artık beni o kadar da üzmüyor.' Diye sessizce konuşup yanından geçmeye çalıştım. Kendi demişti hastanede, kendisini uğraştıran kızları sevmiyordu, her şeyin içine onu sokmasam daha iyi olurdu sanırım. Birden beni omzumdan tutarak durdurdu. Derin bir nefes aldığını işittim.  'Anlat hadi, bir tanem.' Durdu.  'Anlat ki çözelim.' Dediğinde ise olumsuz anlamda kafamı salladım ve ona çarpmamaya dikkat ederek yanından  geçip merdivenlere yöneldiğimde durdum bir az.