This Love Is Ours | Mika Reyes - Ara Galang

Chapter 30 - MELA'S SPECIAL CHAPTER

"Where do you wanna go? Gusto mo ba mag mall?" tanong sakin ni Jeric. Parehas naman kaming athletes sa university, so oo, close kami.

"Mall nalang, sige." matalik na kaibigan ko tong si Jeric. Noon pa man, siya na ang guy bestfriend ko.

"Oh, bat ang tamlay mo?" tanong niya sakin. Hinipo nya yung noo ko at leeg. Tinitignan kung may sakit ako.

"Wala akong sakit," tinanggal ko ang pagkakahipo niya sa leeg ko. "Masama lang talaga pakiradam ko."

"Pagod ba sa training?"

"Hindi. Pagod na to, oh." turo ko sa dibdib ko.

"Nag away nanaman kayo ng negra mong syota?" Ang mean naman niya kay Kimmy. Love ko yun. Pero, ewan. Ewan ko.

"Gago. Hindi."

"Pinoy Henyo ba to, te? Shoot na." Hinarap niya ang sarili niya sa akin.

"Bat ko sasabihin sayo? Eh anti FaTunay ka?" tuloy tuloy nalang ako naglakad papunta sa carpark kung nasaan ang kotse niya.

"Anti Fajardo lang, bes."

"Hay. Kasi nga... Ewan, ewan ko. Bat bigla nalang akong nawalan ng gana sa kanya? Bat ba parang may kulang sa kanya? Na bigla akong nagising at masasabi kong kaya ko na wala siya? Na bigla kong marerealize na hindi pala to tama? Bakit ganun?" naiiyak na ako habang sinasabi ko to sa kanya. Alam kong pagagalitan niya lang ako kasi tanga ako. Oo, tanga ako. Dati niya pa akong winarningan about this.

"Parehas kayong babae. Kaya hindi talaga kayo para sa isa't isa." yan lang ang sinabi niya sa akin.

"Mahal mo talaga siya, Mela. Naalala ko pa kung paano mo tinalikuran ang lahat ng meron tayo para sa kanya. But, you're not meant for her."

"May pagtingin pa din ako sayo." yan nalang ang nasabi ko. Tama, oo. Kailangan kong libangin ang sarili ko kay Jeric. Eto ang tama. Eto ang dapat, eh.

Ngumiti siya.

"Susubukan ko. Bestfriends pa din naman tayo eh." yan din ang nasabi ko.

"Anything to get you out of your past decision. Buti naman at nagising ka na sa kahibangan mo, Carmela." pinitik nya yung ilong ko.

"Hay nako, pango ka pa din."

"Aba, loko!" dinagukan ko siya. Mahina lang. Hahaha. "Porke matangos ang ilong mo, ha."

"Talaga."

"Namiss ko naman yunh bestfriend ko." ipinatong niya ang kamay niya sa ulo ko, at nag breezy. Hahaha, inakbayan ako. Dating gawi.

"Namiss kita kaya, Carms." Yup, carms ang tawag sakin ni Jeric. Hindi Mela. Sila Kimmy lang naman ang nag tatawag sakin ng Mela eh.

"Miss rin kita, Ricky boy." hinug ko siya sa side. Namiss ko naman talaga siya eh.

Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Eto ang tama. But how can this feel so wrong, yet so right? I don't know. Bahala na. Let fate do its job.

I'm sorry, Kim. I'm really sorry. Eto ang tama. Ewan ko, hindi ko din alam. Basta eto ang dapat. Dito ako tinadhana. Eto ang tadhana. I love her. I loved Kim. Pero sa isang iglap, biglang nagfade lahat ng yun. Lahat ng feelings, lahat ng memories. Para akong laptop na biglang nagkavirus. Para akong isang tao na nagkaroon ng stage 4 na cancer at kinain lahat ng cells ko. Hindi ko din alam.

Minsan siguro, talagang ganun. Itataya mo nalang talaga ang lahat dahil gulong gulo ka na.

Siguro, ganun nga.

----

Short update. 10 chapters nalang. This will do something about Mika and Ara's story, so wag nyong bale-walain itong pre-background nila Kim at Mela. Oki? Oki. Hehehe :))

Vote. Comment. Suggest.

Nga pala, wala na ba si Kim at Mela? wala na akong update sa kanila. :o

---