This Love Is Ours | Mika Reyes - Ara Galang

Chapter 34 - Meeting Jillian

6 chapters left. Enjoy. 😘

----

VIC'S POV

"Mika... Mika!" niyuyugyog ko na si Mika nang bigla akong magising sa iyak niya.

"Mika! Gumising ka! Hey. Wake up!" tinatampal ko na ng mahina ang pisngi nya. Binabangungot siya. Umiiyak siya at walang pagtigil ang pagsinok niya.

"Wag please no, no.." She whispered. Confirmed. Masama nga ang panaginip nito. I'm guessing, involved nanaman ako sa panaginip nya.

"Mika!" she gasped for air. She was all wet because of her sweat and tears. Namamaga ang mata niya at hindi siya makapagsalita ng maayos dahil sa sinok nya. Kinuha ko ang bottled water na nasa bed desk ko at ipinainom sa kanya.

"Thank God you're awake." I said.

"Vic..." bigla nya akong niyakap ng mahigpit. "Please, don't leave me."

"Shhhh," hinagod ko ang likod nya. "Don't worry. I won't." I kissed her forehead.

"Umaga na ba... Umaga na ba, babe.." medyo hingal nya pang pagkasabi. "Oo.. I'm guessing it's around 7:00 in the morning na. Do you have plans?"

Tumango siya.

"Uwi tayo sa amin."

***

Papunta kami sa Bulacan sa kasalukuyan dahil nirequest ni Mika na umuwi ngayon. Natutulog siya sa shotgun seat na nakaincline. I stopped by Esting's to buy her tulips.

Inilagay ko yun sa tapat niya at hinalikan ang buhok nya. Ever so pretty, Mika.

Habanh papunta kami sa bahay nila, I turned on my radio at bigla namang tumugtog ang kanta ni Daniel Padilla.

"I see us in the park
Strolling the summer days of imaginings in my head
And words from our hearts
Told only to the wind felt even without being said "

This song is truly for you, Mika. It all describes my feelings and thoughts about you..

"I don't want to bore you with my trouble
But there's something 'bout your love
That makes me weak and
Knocks me off my feet"

There really is something about you, that I can't resist and I can't turn down..

"There's something 'bout your love
That makes me weak and
Knocks me off my feet
Knocks me off my feet"

"I don't want to bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
I don't want to bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
More and more "

I love you more than the 'i love you's in this song... I swear, I really do..

"We lay beneath the stars
Under a lovers tree that's seen through the eyes of my mind
I reach out for the part
Of me that lives in you that only our two hearts can find "

"But I don't want to bore you with my trouble
But there's something 'bout your love
That makes me weak and
Knocks me off my feet"

"There's something 'bout your love
That makes me weak and
Knocks me off my feet
Knocks me off my feet"

You do really knock me off my feet...

"I don't want to bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
I don't want to bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
I don't want to bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you "

"Mika. We're here. Wake up now." tinanggal ko ang seatbelt nya at nagising naman siya.

She yawned.

"Ang baho ng hininga mo." I joked.

"Ang sama mo..." kinusot nya ang mata niya at pinagmasdan ang paligid nya. "Nasa bahay na tayo!" she yelled like a little kid.

May pick-up na nakapark sa tapat ng bahay nila na siya namang ikinabahala ko. I don't remember them having thay car. Wait, 5 years nga kaming hindi nagkita diba! Silly, Ara.

"Ma!" Bumeso na si Mika kay Tita. Niyakap naman siya ng mahigpit ni Tita Bhaby. Akala mo ang tagal na hindi nagkita. Haha.

"Ara!" tumakbo naman papunta sa akin si tita at sinalubong ako ng yakap. "At least you're both okay now. Dahil diyan magpapaluto akong lechon kawali. Favorite yun ng apo ko." kwento nya naman. Haha, namiss ko talaga tong si Tiya Bhaby. Hindi na ako nakapagsalita, madaldal pa din talaga. Alam na alam ko kung kanino nagmana si Mika.

"Kief. Trinca." tawag ni yeye. I'm guessing, sakanila yung sasakyan sa labas.

"Here's Ara. Girlfriend ko." Sabi naman ni Mika. Ngumiti ako sa kanila at ganun din naman ang iginanti nila sa akin. Halata kay Kiefer na na-aawkward siya. Pero ayos lang. Sanay na ako.

"Where's Jillian?" sabi naman ni Mika. Medyo nadinig ko kahit pabulong niyang sinabi yun.

"Natutulog. Una na kami ha?" bumeso na si Trinca at Kiefer kay Mika. Tumango naman sakin at nginitian ako ni Trinca. Si Kiefer? Ayun. Tinaas baba lang ang kilay. Atleast, civil.

Tuloy tuloy kaming pumasok sa loob ng kwarto ni Jillian. Covered with powder pink color ang room niya. May maliit na kama sa tabi ng playmats nya.

"O, ang himbing pala ng tulog ng baby ko eh.." Umupo si Mika sa tabi ni Jillian at naiwan ako na nakatayo sa tapat ng kama ni Jillian. Pinagmamasdan ko ang bata. Maputi ito at wavy ang buhok... Kamukha ni Mika.

"Upo ka." Mika uttered.

"Ang ganda nya..." ngumiti naman si Mika ng hindi tumitingin sa akin. "Ang ganda ganda nya.. Parang ikaw." For the first time in a long long time, I saw her blush. Kinikilig ako pero tinatago ko ito. Medyo nagbbuffer pa sa utak ko na may anak na itong si Mika.

"Bolera." mahina nyang itinampal ang braso ko.

"Hmmmmmnn.." nag-unat ang bata ang dahan dahang binuklat ang kanyang mga mata.

"Mom!" agad siyang umupo ng maayos at niyakap si Mika. "I missed you mom!" hinalikan naman ito ni Mika sa pisngi.

All the while, the kid just stared at me. Wondering who I am and somehow, waiting for me to speak up.

"Hi. I'm Tita... Tita Vic." iniabot ko ang kamay ko sa kanya para makipag shake hands, ngunit hindi niya ito pinansin.

"You can call her Tita Mama, okay, baby?" sabi ni mika na siya namang dahilan ng pag-nguso ng bata. Parang hindi ata ako okay sa kanya. Kay kiefer nagmana.

"You wanna have your lunch na? Nagluto si Lola para sayo eh." tumango lang ang bata at patuloy na pumunta sa kusina.

Sakto naman dahil luto na ang pagkain namin para sa tanghalian. Medyo awkward pa dahil hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang pagpapakilala ko. May pagkasuplada pa naman ang bata.

****

MIKA'S POV

"Mama, why is Tita Vic still here? Gabi na po.." sabi sakin ni Jillian habang naliligo. Andito ako sa may kama niya pero dinig ko pa din naman ang boses niya. Cr eh. Si ara naman nasa cr sa baba, naliligo din.

"Why, don't you want her here? She's gonna sleep here tonight!" binigyan ko ng enthusiasm ang boses ko para maengganyo ang bata. Medyo cold pa ang pakikitungo kay Vic e.

"I don't want her here."

"Why, baby?" Pumunta na ako sa loob ng cr at pinuntahan ang baby ko na naliligo sa bathtub.

"Basta. I don't like her. Bakit siya pwede matulog dito? But daddy can't sleep here with me and with us? Please explain."

Simula nang mamuo ang pawis sa noo ko at manlamig ang mga palad ko. Tila may tinik ako sa lalamunan na hindi ko maalis.