This Love Is Ours | Mika Reyes - Ara Galang

Chapter 12

Chapter 12

ARA'S POV

Hay salamat at tapos na ang klase. Grabe tong prof na to, napaka terror, akala mo naman napakagaling. Wala naman ginawa kung di matulog habang nagpapakopya ng details sa lesson.

Kinuha ko ang phone ko mula sa pocket at nag abang ng jeep. Nag commute lang ako ngayon kasi naman muntikan nakong mabangga kagabi nung civic, natrauma tuloy ako ng unti. Pagkatingin ko naman sa phone ko, nagtaka ako dahil nakaka 38 missed calls na si ate Kim. Ano kaya problema neto?

tinext ko sya at sinabing pauwi nako. Dumaan muna ako sa isang cupcake bakery at bumili ng favorite brownies ko. Yep, brownies sa isang cupcake bakery.

Maya maya pa at nakauwi nako, buti na lamang at di ako dinatnan ng ulan. Makulimlim kasi. Agad akong dumiretso sa kusina, at saka nilagay ang brownies sa ref.

"Ate Kim, may food dito sa ref kung gusto mo ha," nakayuko kong sabi habang nilalagay ang brownies sa ref.

Tumungo akong living room, at nakita naman si Mika na nakaupo habang nakayuko si ate kim. Anong tinungo dito ni Ye? Weird.

"Oh ye, andito ka pala," umupo ako sa tabi ni ate Kim.

"Oo, andito ako. Siguro alam mo kung bakit, diba?!" ako lang ba ang nakakapansin? Parang bad mood tong si Mika. Ano kayang meron..

"Ha? E bat nga ba? Buti napadalaw ka?" bigla naman syang nagsmirk at inilapag ang dalawang kamay nya sa may mesa.

"Kelan mo balak sabihin sakin, Ara?" i feel so uncertain, ano ba nagawa ko sa kanya?

"What are you even talking about?" i asked her. For the second time, she smiled again, sarcasticly.

"That's the whole point, Ara! Nakakainis diba? Na wala kang kaalam alam, at walang nagpapaalam sayo. Diba?" no. Please sana hindi to about sa Baler.

"Bat di mo sinabi sakin? Bat ka nagtatago? Hindi ako galit, nagtatampo ako."

"About ba to dun sa...."

"Oo, dun sa Baler. Minsan kasi I don't get you. Nakakainis lang!" shit, how did she know?

"Sorry Ye, we just want to surprise you okay? At para din makapagbonding tayong mga bullies kasi di ka gaanong nagpaparamdam sakin, at sa amin. Lagi kang hindi pwede, lagi kang walang time."

"What? Pero 1 week ago kasama palang kita, right?"

"Oo, pero di naman sapat yun, iba parin pag quality time with barkada. Namimiss ka na namin. At kahit gaano pa kita kadalas makita, sa puntong aalis ka sa tabi ko, miss na kita."

Natawa naman sya sa sinabi ko.

"Ang corny mo! Nakakabwiset. Hahaha! Kainis kase kayo, imbes na magsurprise kayo edi sana alam ko para pinaghandaan ko. At balak nyo pa talaga ako painumin ng pampatulog ha! Mga bully!"

"Eh kasi, di ka naman papayag na aalis tayo on the spot. So yun nalang gagawin namin." namumula na sya kakatawa. Jusko bipolar talaga. Kanina lang galit, ngayon naman tawa ng tawa.

"Jusko pasurprise surprise pa kayong nalalaman ah. Natatawa talaga ako, bukas na ba talaga?"

"Oo nga, promo kasi yun sayang naman, eh hindi na naman gagamitin ni Cienne." tsaka naman tumaas ang isang kilay nya. Ano nanaman ba nasabi ko?

"Ah, so ilan ba tayong mag g'get away?" bigla naman nagring ang phone ko, kaya naman sinabihan ko na si Kimmy nalang ang sumagot sa mga katanungan ni Mika.