ජන්කුක් හොස්පිටල් ඇඩ්මිට් කරපු දවසෙ ඉදන් ගෙදර ගියෙ නැති ටේහ්‍යොන්ග් ව ජිමින් බලෙන්ම ගෙදර යැව්වෙ පොඩි විවේකයක් අරගන්න කියල . මොකද ටේහ්‍යොන්ග් දැන් ඉන්නෙ ටිකක් කේන්තියෙන් . ටිකක් සුව අතට හැරිලා ඉදපු ජන්කුක් හිතුවෙ ටේහ්‍යොන්ග් එච්චරයි කේන්තියෙන් ඉන්නෙ එයාට මහන්සි වගේම හරිහමන් විවේකයක් නින්දක් නැති නිසා කියලයි. ඒත් ඒකට ඇත්තම හේතුව දන්නෙ ටේහ්‍යොන්ග් වගේම ජිමින් විතරයි .
" ජිමිනා... ඔම්මට කියන්න ඕන ටේහ්‍යොන්ග් ව අද ගෙදර තියාගන්න කියල . එතකොට වත් ඔය කේන්තිය අඩු වෙයිද කියල බලන්න. අනික ඒ මනුස්සයට නිදහසක් ඇත්තෙම නෑනෙ මම නිසා."
ටේහ්‍යොන්ග් නොපෙනී ගියාට පස්සෙ ජන්කුක් සුසුමක් හෙලුවා.
" ඉතින් ඒක එහෙම වෙන්න එපැයි . ඒ සර්ගෙ හස්බන්ඩ්නෙ. ඒ මනුස්සයා සර් ගැන කරදර වෙන්නැතුව අල්ලපු ගෙදර මනුස්සයා වෙනුවෙන් කරද්දි වෙන්නයැ.."
" ඒ උනාට ජිමින් මනුස්සයෙක් ට දරාගන්න පුළුවන් සීමාවක් තියෙනවනෙ. දැන් දවස් කීයක ඉදන් නින්දක් නැද්ද, ඒ මදිවට දවස් තුනක් තිස්සෙ මේ කාමරේ හිරවෙලා.. දරුවො දෙන්නා ඇහැට දැක්කෙ නෑ සතියකින් විතර, කේන්ති අරන් නවතින එක මදෑ"
ජන්කුක් කිව්වෙ පසුතැවීමෙන් . ටේහ්‍යොන්ග් මේ විදියට කරදර වෙනවා ජන්කුක් ට බලාගෙන ඉන්න බෑ.
" හහ්... සර් හිතාගෙන ඉන්නෙ ටේහ්‍යොන්ග් ඔය නැට්ට පාගන් ඉන්නෙ ඒක නිසා කියලද? විකාරද "?
ජිමින් ඇහුවෙ උපහාසාත්මකව.
" එහෙනම් මොකද "
කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරි තැන ජන්කුක් ඇහුවා .
" අර මෝඩ මූසල බෝගමා දවස් දෙකක් මෙහෙ ආවා. දෙවෙනි දවසෙ ඌ ටේහ්‍යොන්ග් ඉදිද්දී රූම් එක ඇතුලටම ඇවිත්. මම එනකොට තමයි ඌ එලියට ගියෙ. දෙන්නා මොනව කතා කරාද කියල නම් මම දන්නෑ. පස්සෙ කැප්ටනුත් ඇවිත් කෑගැහුවා ඇයි ඌට එන්න දුන්නෙ කියල , ටේහ්‍යොන්ග් මේ ගැන මොකුත් ම දන්නෙ නෑනෙ. ඉතින් මගෙන් ඇහුවා බෝගම් ගැන. මම උඩින් පල්ලෙන් කියල දැම්මා. ඒ වෙලාවෙ ඉදන් තමයි ඔය කේන්තියෙන් ඉන්නෙ. "
