Şahsına Münhasır (B×B)

Kime diyorum?

Özgür'ün bakış açısından

Kaya ve Halil arka odada konuşurlarken ben kafeyi kapatmak için gereken işleri halletmeye başlamıştım. Sandalyeleri teker teker kaldırıp masaların üzerine dizerken kapının açılma sesiyle derin bir nefes aldım.

Bugün herkes için zor bir gündü ve daha fazla kafeyi açık tutmak istemiyordum. 

"Kusura bakmayın bugünlük kapatıyoruz" Cümlemin sonuna doğru gördüğüm bedenle sesim kısılırken gardımı indirmemeye karalıydım.

Yalan söyleyemezdim bu birkaç günde can dostumun yaşadıkları beni hem üzmüş hem de korkutmuştu. Ama aynı zamanda kafamda oturtmaya çalıştığım taşlar da daha sağlam bir şekilde yerleşmişti.

Bir şeylerden kaçmanın ya da gizlenmenin manası yoktu. Her şeyin çok zor olacağına dair hiçbir şüphem olmasa bile içimde kabullenmiştim bu durumu. Ama her şeyden önemlisi ilk önce almam gereken bir özür vardı. 

 Karşımdaki adama döndüğümde sorgular bir biçimde kaşlarımı kaldırıp ona doğru yaklaştım.

"Hayırdır?"

"Neden erken kapatıyorsun bir sorun mu var?"

"Sorun yok özel bir meselem var sadece"

Histerik bir şekilde güldüğünde kaşlarım olabildiğince daha da çatılmıştı. Neye gülüyordu şimdi bu salak?

"Komik bir şey mi var Ahmet?"

"Yoo sadece özel meseleni merak ettim. Daha bir hafta olmadan yeni randevuya mı çıkıyorsun ne yapıyorsun?"

"Sanane lan yavşak herif özür dilemen gereken yerde gelmiş gevşek gevşek sırıtıyorsun karşımda Allah çarpsın yapıştırırım bir tane suratına Ahmet"

Yeniden başa dönmüştük, Ahmet'in ağzını yüzünü kırmak istiyordum ama bu sefer tek bir fark vardı kıyamıyordum. Gözlerinin içerisine baktığımda sinirlerim tuzla buz olduğu için irisleri hariç her yere bakıyordum.

"Neden lan yanlış bir şey mi söyledim? Ne oğlum senin özel meselen sıçtırtma özel meselene"

Anlık olarak yakalarından tuttuğumda olabildiğince sıkıyordum. 

"Sana ne lan sana ne? Sana hesap mı vereceğim lan ben?"

"Vereceksin lan köpek gibi vereceksin hem de"

İkimiz de birbirimizin yakasına yapışmış bir şekilde birbirimize bağırırken odanın kapısı açıldı.

"Ne oluyor lan?" Halil'in şaşkın bir şekilde sorduğu soru Ahmet'i görmesiyle daha da çoğalmıştı.

"Senin Özgürün yanında ne işin var lan orospu çocuğu"

Odadan Kaya da çıktığında saniyelik de olsa gözlerimi kapattım. Kayanın da çıkmasıyla herkes susarken içimden küfürler ediyordum. 

"Kime diyorum oğlum ne işin var burada?"