Selam çikiletalar.
Yeni bölümü hızla yazdım. Aynı hızla da size atıyorum.
Keyifli okumalar.
Yüzbaşı Serdar Çağlar
"Üzülmeyin. Ben annemlerin yanına gidiyorum." Dedi o dünya misali gözler. Sonra kapandı. Yüzümdeki eli düştü. Nasıl üzülmezdim? Nasıl ciğerim yanmazdı? Acı bir çığlık attım daha çok kükremeydi bu ve
"Tomriiis! Ambulans nerdeee!" Dediğimde. Oğuz
"Geliyor komutanım. Çok az kalmıştır." Dedi. Cahit abi kükreyip
"Soyunuz kurusun inşallah itler." Deyip son birkaç ateş sesi sonrası ortalık durulmuş gibiydi. Yanıma gelip Tomrise baktı
"Nabzı çok düşük. Dayan kardeşim dayan Tomris hatun." Dediğinde timin hepsi korkuyla bakıyordu. Herkes olduğu yere çökmüş izliyordu. Cahit abi elini sıkı sıkı tutuyordu.
Dizlerimde hareket etmeden yatan kadına baktım. O güçlü kız ufacık kalmıştı sanki. Bembeyaz giyinmişti bu gün melek gibiydi. Şimdi kan kırmızı olmuştu üzeri.
Kısa süre sonra gelen ambulansa bindirdiğimizde tüm itirazlara rağmen bende bindim. Bir an olsun elini bırakmıyordum. Yüzüme dokunan ellerinden izimi silmek istemezcesine avuçlarını öptüm. Biliyordum silinmezdi avuç içlerinden izim.
"Aç gözünü Tomris. Ne olursun aç? Bak yine bana öyle. Dünyanı bana aç. Hadi güzelim." Dediğimde hemşire telsizden
"Silahlı yaralanma. Hasta 31 yaşında kadın. Askeri personel. Acil ameliyathane hazırlansın nabız çok düşük. 2 dakikalık yolumuz var" Dedikleri beynimde çınlıyordu. O bırakamazdı.
Yüzünde garip bir gülümseme vardı. Sanki huzurlu gibiydi. Cihazdan gelen sesler düzensizleşip uzun tiz bir ses haline geldiğinde hemşire öbürüne
"Hastayı kaybediyoruz. Kalp masajına başla." Demişti şok olmuş gibiydim. Kendimi geri itip kenara oturdum. Ağlıyordum içli içli.
"1,2,3 tekrar" ses hala o acı uzun sesti. Geri dönmüyordu. Elini tutup öptüm son gücümle.
"Tomris lütfen. Lütfen bak daha çok ceza vereceğin asker var. Bu yeni gelenler mesela ne sinir etmişti seni onlarla çok uğraşacaktın. Bak o kadar dağ bayır gezdin böyle burada bırakamazsın bizi. Beni bırakamazsın kızım. Duydun mu? Ben daha seni kalbime yeni alıyorken sen şimdi gidemezsin. Sende beni bırakamazsın duydun mu? Daha tutacağım elini o silah tuttuğumuz dağlarda ben. Yüzbaşım dediğin her an bozulacağım. Şimdi güçlü bir yüzbaşı ol ve kalk. Timin seni bekliyor. Ben seni bekliyorum. Lütfen kalk. Aç gözünü. Tutun hayata." Dedim tam ümidi kesip eline kapandığım an o güzel sesi duydum. Geri dönmüştü. Eline uzun uzun öpücükler bıraktım.
Ambulans durduğunda geldiğimizi anladım. Hızlıca arabadan indirdiklerinde elini hiç bırakmadan onunla koştum. Bütün tim gelmişti. Ameliyathanenin önüne geldiğimizde bıraktım elini. Yere çöktüm ve
"Benim yüzümden. Hepsi benim yüzümden. Ben koruyamadım. Dışarısının riskli olduğunu bile bile kabul ettim. Orda daha iyi koruyabilirdim. Yapamadım. Kahretsin yapamadım." Dediğimde Cahit abi gelip omuzumu sıktı

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tan Vakti
Fanfiction"Benim benden başka kimsem yok, senin senden başka kimsen yok. Gel biz olalım? " Hayallerine giden yolda hayallerinden olunur mu hiç? Hem de bu kadar yakınken. Değişir mi bir insan bu kadar? Başkalaşır mı intikam hırsıyla? Ben Tomris Deren Akay...