''ရူဘီ တဲ့ နာမည်လေးကလှလိုက်တာ''
'' ဟျောင့် ''
''ဟိတ်ကောင်လို့''
ဘန်:''ဘာ လည်းချယ်ဖောင်းရာ ကိုယ့်ဘာကိုယ်အေး
အေးဆေးဆေးတောင်မကြည်နူးရဘူး ဘာလည်း''
rosi:'' မင်း ကိုမနက်ကဆရာမကြီးခေါ်ဆူတာဆို
အဆူခံရတဲ့ရုပ်ကလည်းထီပေါက်လာသလိုပါလားကွ
ဘယ်လိုဖြစ်တာလည်း''
ဘန်:'' ငါ ရှင်သန်နေရခြင်းရဲ့မျှော်လင့်ချက်ကလေးကို တွေ့လာလို့ကွ''
rosi:''အမယ်တယ်ဆိုတဲ့စာပါလား၊ဆိုစမ်းပါဦး''
ဘန်:'' ဒီလိုကွာ ဆရာမကြီးဆူလို့ငါသွားတာပဲ၊
ပြန်မယ်လည်းလုပ်ရော. .#@#@!###''
''အဲ့တာပဲ''
rosi:''ဒါဆို ဆရာမပေါ့ ၊ ဟာ မင်းကလည်းကြံကြီး
စည်ရာကွာ ဆရာမကိုမှငရဲတွေကြီးပါဦးမယ်''
ဘန်:'' ဟျောင့် မင်းဘာသိလို့လည်း၊ ဆရာမက
အသက်ငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတာကွ၊ ချောလိုက်တာ
မှလေ မှုန်နေတာပဲ''
rosi:''ငါအရင်က ဆရာမ ငယ်ငယ်လေးတွေမမြင်မိ
ပါဘူး ၊အသစ်ပြောင်းလာတာထင်တယ်၊
မင်း အညွှန်းကောင်းလွန်းလို့ ငါ တောင်တွေ့ဖူးချင်
လိုက်တာကွာ၊ဘယ်မေဂျာသင်တာလည်း''
ဘန်:''အဲ့တာသိမှတော့ ဒီတိုင်းထိုင်နေမလားကွ၊''
တီး တောင်. .
.အတန်းချိန်စပြီဖြစ်၍ စကားဝိူင်း
လည်းပြတ်သွားသည်၊ ဘန့်ရဲ့စိတ်တွေက တော့
လွင့်မြော နေဆဲဖြစ်သည်၊ ဆရာမဝင်လာသဖြင့်
နှုတ်ဆက်ကြ ရာ.. . အောက်သို့ငုံ့နေရာမှာမော့ကြည့်လိုက်တော့
''ဟင် . .''
rosi:'' ချောလိုက်တာကွာ''
ချယ်ယောင်းတစ်ယောက်တော့မိန်းမလှမြင်တာနှင့်
သရေတမြားမြား၊ ဘန်ကတော့ကြောင်အ လျက်။
ချယ်ယောင်း ဘေးကိူကြည့်လိုက်တော့ အသက်တောင် ရူသေးရဲ့လားမသိသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူဘန်အားတွေ့လိုက်ရသည်။
rosi:'' ဟေ့ကောင်ဘန် ၊ သတိထားပါဦးကွ၊အသက်
မှရှိသေးရဲ့လား''
ဘန်:''မင်း ကို ငါခုနက ပြောတဲ့ဆရာမဆိုတာကလေ အဲ့တာသူပဲ''
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
