''မေ မေရေ သမီး လာတယ်''
''ဟယ်ဂျိန်းလေး. .''
''ဂျိန်း''
''မေမေ မမဆူး''
''အမလေးငါ့သမီးလေးလာမယ်ဆိုတာဘာလိူ့မပြောတာလည်း မင်ဆော့ရောမပါဘူးလား''
''မပါဘူး မေမေ သူအလုက်တွေရူပ်နေတယ်''
''လီ လီလေးရော. .''
''လီလီရေ လီလီ မမလာတယ်''
''ညှောင်. . .''
''အားရီးဂူးကြည့်ပါဦးနှစ်ရက်သူံးရက်အတွင်းထွားလာလိုက်တာလီလီလေးက မမကိုမလွမ်းဘူးလား''
မောင့်ရဲ့ကိုယ်ပွားလေးလို့ သတ်မှတ်ပြီးမွေးထားတဲ့
ကြောင်လေးက ခုဆိုရင်တော်တော်တောင်ထွားနေပြီ၊
လီလီလေးကို မောင့်အားပြချင်လိုက်တာ။
လီလီလေးကိုကောက်ချီလိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ့ထည့်ထား
လိုက်သည်။
''ဂျိန်း''
''ရှင် မေ မေ ၊''
''သမီး အဲ့ဒီအိမ်မှာနေရတာအဆင်ရောပြေရဲ့လား
သမီးကို မင်ဆော့က ေကာင်းပေးရဲ့ လား''
''အဆင်ပြေ ပါတယ်၊ မေ ေမ မင်ဆော့ကလည်း
သမီးအပေါ်မှာကောင်းပါတယ်၊ တစ်အိမ်လူံးကလည်းဂရုစိုက်ကြပါတယ်''
''အင်း မင်ဆော့ကို ကြည့်ရတာတော့ငါ့သမီးအပေါ်
မှာ တကယ်ချစ်ပုံပါပဲ၊ ကောင်းပါတယ်လေ ၊တစ်ခါ
တစ်လေကိုယ်ချစ်ထက်သူချစ်ကပိုကောင်းပါတယ်''
''ဂျိန်း ညီမလေး ပိန်သွားသလိုပဲနော် ၊အစားရော
ကောင်းကောင်းစားရဲ့လား''
''စားပါတယ်မမဆူးရဲ့၊ ဝိတ်တက်လာမှာစိူးလိုချနေတာ''
''အမလေး မေမေ့သမီးကလေ ဘယ်နားမှာမှအဆီ
ပိုမရှိဘူးလှပြီးသား''
''ဟက်ဟက်''
တကယ်တော့ ရူဘီ စားလို့လည်းမဝင်ကောင်းကောင်း
လည်းအိပ်မပျော်တာကြာပြီ၊ မောင်နဲ့လမ်းခွဲလိုက်က
တည်းကဆိုပါတော့၊ လူတစ်ယောက်ကိုမေ့ပျောက်ဖို့
အတွက်အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုတော့လိုအပ်တယ်လေ။
''ကဲသမီး ထမင်းစားပြီးမှပြန်နော် ၊ သမီးအကြိုကိနံရိုးဟင်းချက်ထားတယ်၊ ''
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
