''အမြတ်တနိုးချစ်ရတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဒေစီကို ခုကစပြီးကျွန်တော့်ဆီပြန်ရောက်လာအောင် ကြိုးပမ်းမည်။''🌸
''အဟမ်း ဘယ်ကနေစလုပ်ရမလည်းဆိုတာအဖွဲ့မူး
ရူဘီက ကျွန်တော့်ကိုပြောမှသိမှာပေါ့၊အရင်ဆုံးတော့
ဟိုနားက ပန်းအိူးထဲကနှင်းဆီတွေကို ဒီဒေစီတွေနဲ့
လဲပေးပါ''
လက်ထဲမှာကိုင်လာသော ဒေစီပန်းစည်းလေးအား
သူမထံကမ်းပေးလိုက်သည်။ သူမက မယူ၊
''ကျွန်မ နှင်းဆီတွေပဲကြိုက်တော့တယ်ဒါရိုက်တာ
ရှင့်''
''နှင်းဆီက ပေါပါတယ် ၊ ဒေစီတွေကသာနေရာတိုင်းမှာမရနိုင်ပဲရှားပါးတာ ''
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်မောင်ဟာ ပန်းအိူးရှိရာဆီလျောက်သွားကာ မင်ဆော့နေ့တိုင်းလာပေး၍ထိူးထားသော
နှင်းဆီပန်းတွေကို အမှိုက်ပုံးထဲထည့်ကာ ဒေစီတွေကို
အစားထိုး ထိူးပေးနေသည်။
''ကဲခုတော့ဘယ်လောက်လှလိုက်သလည်း''
အဲ့ဒီလိုပဲမောင်ဟာတစ်ဇွတ်ထိုးပါဆို။
''ပြီးရင်အလုပ်စကြမယ်လေ''
''ဒီနေ့ကတော့ပထမဆုံးဆိုတော့ရုံးနဲ့မိတ်ဆက်ကြတာပေါ့''
''ရုံးတစ်ပတ်လိုက်ပြပေးမယ်''
''ကောင်းပြီလေသွားကြတာပေါ့''
ရူဘီဟာကျွနိတော့်ကို companyတစ်ခုလူံးမှာရှိတဲ့
ဌာနတွေအားလုံးကိုလိုက်ပြတယ်၊ ကျွန်တော်ကတစ်
ခါမှ ဖေဖေ့အလုပ်တွေကိုစိတ်မဝင်စားခဲ့ဖူးသလို
ကျွန်တော်နဲ့မသက်ဆိုင်ဘူးလို့ပဲ အမြဲသတ်မှတ်ထား
ခဲ့တာ၊ ဒါကြောင့်မို့companyကိုတောင် ခုမှပထမဆူံးသေချာရောက်ဖူးတာပဲ။
'' အဖွဲမှူးမောနေမှာပေါ့. .ခဏနော်''
companyကိုလိုက်ပြနေရင်း အအေးစက်တစ်ခုနားကိုရောက်တော့ မောင်ဟာ အကြွေစေ့ကိုထုတ်ကာ
ထည့်လိုက်ပြီးအအေး တစ်ဘူးကိုယူလိုက်တယ်
ပြီးတော့ရူဘီကိုကမ်းပေးတယ်။
''ရော့ သောက်လိုက်ပါဦး''
''ကျွန်မတော်ပါပြီ ဒါရိုက်တာသာသောက်ပါ''
''ကျွန်တော်က အအေးထက် ကော်ဖီပိုကြိုက်တာ
ရော့ပါ အထက်လူကြီးကပေးတာပဲသောက်လိုက်ပါ''
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
