''ဒါရိုက်တာလီတော်ပါတော့''
''CEOခင်ဗျ''
မာနိူဘန်အုပ်စုရဲ့သားနှစ်ယောက်ရန်ဖြစ်ကြသည်
ဆိုသည့်သတင်းဟာ company တစ်ခုလူံးသို့
အချိန်အတိုအတွင်းမှာပျံ့နှံ့သွားသည်။
'' ဘာဖြစ်ကြတာလည်း ဟမ်. မင်းတို့ကလူကြီးတွေလေအထက်အရာရှိတွေ၊ လက်အောက်ဝန်းထမ်းတွေ
ရှေ့မှာတောင် ရန်ဖြစ်ရလားကွ
မင်း တို့မရှက်ကြဘူးလား ''
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်ဖေဖေဟာကျွန်တော်တ်ု့ကို
ဧည့်ခန်းမှာဒူးထောက်ခိုင်းထားသည်။
'' ဒီလိုဖြစ်နေတဲ့မင်းတို့ကို ငါကဘယ်လိူယုံပြီး
companyကို အပ်ရဲတော့မှာလည်း ၊ အသူံး
မကျလိုက်တဲ့ကောင်တွေ ၊ မိသားစုတစ်ခုမှာအရေး
ကြီးဆုံးအရာ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုမှာအရေးပါဆူံး
အရာကဘာလည်းမင်းတ်ို့သိလား၊ စည်းလုံးခြင်း
ကွ မှတ်ထား''
''တောင်းပန်ပါတယ်ဖေဖေကျွန်တော်တ်ု့နောက်
မဖြစ်စေရပါဘူး''
'' မင်ဆော့ မင်းက ဝန်ထမ်းတွေအများကြီးရှိနေတဲ့
နေရာမှာဘာလိူ့မူးရူးနေရတာလည်း ၊ ''
''သား တောင်းပန်ပါတယ်ဖေဖေသားမှားသွားပါတယ်''
''အေး မင်းတို့အမှားကိုမင်းတို့သိရင် တာဝန်ယူ
နောက်တစ်ခါခုလိုထပ်ဖြစ်ရင် မင်းတို့နှစ်ယောက်စလူံးကို တစ်ပြားတစ်ချပ်မှမပေးပဲ မောင်းထုတ်ပြစ်မယ်၊ နောက်ထပ်နှစ်နာရီ ဒီနားမှာဒူးထောက်ပြီး
ကိုယ့်အပြစ်ကို သူံးသပ်ကြ''
ဒေါသတကြီး ပြောကာဖေဖေထွက်သွားသည်။
ဧည့်ခန်းထဲမှာတော့ကျွန်တော်နဲ့အစ်ကိုမင်ဆော့တို့
ဒူးထောက်လျက်ကျန်ခဲ့သည်။ တစ်ယောက်မျက်နှာ
တစ်ယောက်မကြည့်ချင်သဖြင့်ခေါင်းတွေကို
အောက်ငုံ့ထားလိုက်ကြသည်။
*****
အန်ကယ်မာနိုဘန် ဆူနေတာကို ရူဘီကြားသည်။
ကြားဆ်ို အန်ကယ်စကားပြောနေချိန်တစ်ချိန်လူံး
ရူဘီအပေါ်ထပ်ကနေနားစွင့်နေခဲ့တာ။
မောင့်ခဗျာ ရူဘီ့ကြောင့်ဒူးအနာခံနေရတာ၊
ဒီတစ်ခေါက်တော့ မင်ဆော့ကိုရူဘီအတော်လေးစိတ်
ဆိူးမိသည်၊ သူ့ကိုလူကောင်းလို့ထင်ထားခဲ့တာ
ခုလိုမျိူးအခွင့်အရေးမယူပါဘူးလို့ကတိပေးခဲ့လို့သာ
ဒီအိမ်ကိုလိုက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်
ခုတော့. .
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
