''လာ လီဆာ မာနိုဘန်''
''လာလီဆာမာနိုဘန် ရှိလား''
''မရှိပါဘူးတီချယ်''
ဒီနေ့နဲဆို မာနိုဘန်ကျောင်းမလာတာသုံးရက်မြောက်ရှိ
ပြီ၊ ခါတိုင်းဆိုအမြဲအတန်းမှန်တဲ့သူက ခု မတွေ့
ရတာရူဘီ့ကြောင့်ပဲ ဖြစ်မယ်ထင်သည်။
''ပတ်ခ်ချယ်ယောင်း''
''ဟုတ်ကဲ့တီချယ်''
''မင်းက မာနိုဘန်ရဲ့သူငယ်ချင်းမလား၊ သူကျောင်း
မလာတာဘာဖြစ်လို့လည်း၊နေမကောင်းလို့လား''
''အဲ့တာတော့ကျွန်တော်လည်း မသိဘူး၊ ကျွန်တော်
တို့ကိုလည်းအဆက်သွယ်မလုက်ဘူး၊ တီချယ်''
''အဆက်သွယ်ရရင်ပြောလိုက်ပါ၊အတန်းပြန်တက်ပါလို့၊ စာမေးပွဲ လဲနီးပြီ၊နေမကောင်းရင်လဲဆေးခွင့်
တင်ခိုင်းလိုက်ပါ''
''ဟုတ်ကဲ့တီချယ်''
ဂျိနိး's mind
''
ကျောင်းတွေပျက်ရလောက်တဲ့အထိဖြစ်သွားတာလား
မာနိုဘန်၊ မင်းနဲ့လည်းခက်ပါတယ်၊ ဒါမှမဟုတ်
နေများမကောင်းလို့လား ၊ အော်ဘာဖြစ်လို့ငါက ပူ
နေရတာလည်း၊ ရူဘီဂျိန်းရယ်။''
---------------------------------------------------------
At canteen
''တီ. .လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လီဖုန်းမှာ. .''
'' ဖုန်းဆက်လို့မရပြန်ဘူးလား၊''
''အေးကွ ဒီကောင်ဘာဖြစ်တာလည်း''
''တစ်ခါမှဒီလိုကျောင်းမပျက်ဖူးပါဘူး''
''အော် ငါသိပြီ ဆရာမလေး က ငြ င်းလိုက်လို့များ
လား''
''အေးကွ ဖြစ်နိုင်တယ် သူက ဆရာမလေးနဲ့ပက်သက်
ပြီး တကယ့်ကိုခံစားနေတာ''
''ငါတို့သူ့အိမ်လိုက်သွားကြည့်ရင်ရော ''
''အေး ကောင်းတယ်''
ဒီလိုနဲ့ပဲချယ်ယောငိးနဲ့ခါအီတို့ ဘန့်အိမ်ကိုလာခဲ့ကြ
သည်။ဘန်တို့အိမ်ကိုရောက်တော့ ကံကောင်းစွာနှင့်
ဘန့်ဖေဖေနဲ့တိူးသည်၊ မတော်လို့သူ့အကိုနဲ့သာတွေ့ရင်
ကျွန်တော်တို့ကို မောင်းထုတ်နိုင်သည်။
''ဟာ သားတို့လာလေကွာ၊''
''ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ် နေကောင်းတယ်နော်''
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
