''လီလီလေးရေ. .
''ဘယ်မှာလညိး သားလေးရေ. .ထမင်းစားရအောင်လေ လီလီ''
''ညှောင်. .''
''အားရီးဂူး လာသားလာ မန်းမန်းစားမယ်နော်''
လီလီလေးကိုအစာကျွေး ပြီးနောက် ရူဘီ ဗိုက်ထဲက
ဆာတာနှင့်မီးဖိုချောင်ထဲမှာ တစ်ခုခုရှာစားဖို့
အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့သည်။ မီးဖိုခန်းထဲကိုရောက်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေ စကား ပြောနေတာကိုတွေ့သည်။ပုံစံကြည့်ရတာတော့ လေးနက်တဲ့စကား
တွေဖြစ်ပုံရတယ်၊ ခဏကြာတော့မေမေဟာငိုနေတယ်။ ဒါနဲ့ရူဘီလည်းအနားသွားလ်ုက်ပြီး မေမေတို့
ပြောနေတာတွေကြားရအောင်နားစွင့်လိုက်သည်။
''ရှင် လုပ်ရက်တယ်၊ ကျွန်မသမီးလေးတွေရဲ့မျက်
နှာကိုမှမထောက် ဒီလောင်းကစားကို ဟမ်. .
ရှင် တော်တော်ဆိူးတာပဲ''
''ငါသိပါတယ်မေကြီးရယ် ငါ ငါ တကယ်တောင်းပန်
ပါတယ် မင်း သမီးတွေကိုလည်းဘယ်လိုပြောရမှန်း
မသိတော့ဘူး''
'' အဲ့ဒီအကြွေးတွေကိုမဆပ်နိုင်ရင်ရှင်ထောင်ထဲဝင်
ရတော့မှာလေ
၊ ရှင်ကအဲ့တာတင်မကသေးဘူး
ကျွန်မတို့ကိုပါလမ်းဘေးရောက်အောင်လို့အိမ်ပါပေါင်ခဲ့သေးတယ်ဆို ၊ ကျွန်မ ကျွန်မ တ်ု့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလည်း အခု''
'' ငါလည်းမသိတော့ပါဘူးဟာ၊ သေချင်တာပဲသိတယ် ဒီအကြွေးတွေကိုနေ့ချင်းညချင်းဆပ်ဖို့ဆိုတာ
လည်း ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှမဖြစ်နိုင်ဘူး၊ နည်းလမ်း
တစ်ခုတော့ရှိတယ်အဲ့ဒီနည်းလမ်းဟာလည်း သမီး
လေးဂျိန်းကိုရောင်းစားသလိုဖြစ်နေမှာဟ''
'' အိုတော်ကျွန်မသမီးကိုတော့ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့လူ
လက်ထဲကိုမထည့်နိူင်ပါဘူး၊ ရှင့်ကိတ်စကိုရှင်ရှင်း
ဘယ်နှယ့် ဂျိန်းလေးကိုပေးမှ အကြွေးတွေ ကြေပေး
ရမယ်လို့ ၊ ဒီလိုတော့လူံးဝမဖြစ်နိူင်ဘူး''
''အေး ငါလည်း ငါ့သမီးကိူမပေးနိုင်လို့ ပေါ့ ဟ
ဒီညနေမှမဆပ်နိုင်ရင်ငါ့ကိုထောင်ထဲထည့်တော့မှာ
ဒီအိမ်ကနေလည်း ဆင်းပေးရတော့မှာ''
''ကျွန်မသေချင်တော့တာပဲ. .''
''ဖေ ဖေ''
''အခူပြောနေတာတွေက တကယ်ပဲလားဟင်၊ ''
YOU ARE READING
ရှင်သန်ရာဤအရပ်ဝယ်
Fanfictionခံစားချက်တွေ အသက်ဝင် စေ မည့် မင်း ရှိရာအရပ်တွင်သာ ရှင်သန်ချင်သည်။ (ဒီ jenlisa ficလေးမှာတော့လီလီ့ကို boyနေရာမှာထည့်သွင်းရေးသားထားပါတယ်)
